Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
(4 x 4) / 2
Το Άσπρο και Παχύ εκάλεσεν με σε ενα παιχνίδι.... Μα σαν να μου τζαι φακκα γυρούς νεο κυμα που τα ιδια παιχνιθκια του παρελθόντος;; Χμ...τελοσπαντων τουτο εν το εξαναέπαιξα ετσι άτε ας το πάρει το ποτάμι. Ειχα τζαι εγω σκοπό να οργανώσω παιχνίδι αλλα εμπηκαν κάτι επαναπατρισμοι μες την μέση ετσι το επομενο μου παιχνίδι θα ειναι του Σίκρετ Σάντα 2, το οποίο εννοείται θα είναι μια φαντασμαγορική υπερπαραγωγή!!!
Ενιγουέι στο θέμα μας. Το παιχνίδι ειναι να αναφέρω 4 πράματα τα οποία θα άλλαζα στο παρελθόν μου τζαι 4 που ελπιζω για το μέλλον μου. Χάτε ξεκινούμεν τζαι οποιον πάρει ο Χάρος!
4 πράματα που θα άλλαζα:
1. Θα ηθελα να μπορουσα να ειχα πριν τα 24-25 μου οση αυτοπεποιθηση είχα μετά. Ναι ξερω οτι η αυτοπεποίθηση ερκετε με την ωριμότητα που φέρνει το περασμα του χρόνου αλλά πάλε θα ηθελα να την ειχα που πιο πριν. Δική μου λιστα ενι, ο,τι θέλω θα πω!
2. Να εκρατούσα μια μικρή "πισινή" που λαλούμεν στα Κυπριακά για μερικά ατομα γιατι καμιά φορά ο εγωισμός του καθενός τζαι η επιρροή πάνω τους απο τα ετερα τους ημιση για παράδειγμα, μπαίνει πάνω που καθε φιλια/οικογενειακη σχέση.
3. Θα ηθελα να μην ήμουν/είμαι τοσο uptight. Δυσκολα κάμνω τουτο που λαλουμε "να αφεθώ". Να ημουν λιο πιο παρορμητική τζαι αυθόρμητη, να μεν θελω να τα εχω ουλλα υπο ελεγχο. (I am working on this θελω να πιστευκω).
4. Το οτι επαρέτησα την ενασχόληση μου με την μουσική (αλλά οκέι ποτέ δεν ειναι αργα).
4 πραματα που μου ευχομαι:
1. Υγεια. Χωρις υγεία ούλλα τα υπολοιπα εν λεπτομέριες.
2. Να τα εχω πάντα καλα με τον εαυτό μου. Να ειμαι ενταξει με την συνείδηση μου, να νοιωθω οτι παντα εκαμα οτι εθεωρουσα σωστο την προκειμένη στιγμή τζαι να μην συμβιβαζω τζεινα που θεωρώ εγω ηθικές αξιες. Πολλά δυσκολος πόθος αλλα το κατα δύναμη.
3. Να δημιουργήσω ενα σπιτούδιν με μια κουζινα που να vintage style με ενα traditional touch, ζεστή, ευρυχωρη τζαι που να ειναι τοπος συγκετρώσεων οπως ειναι συνηθως οι κουζινες των σπιτιών.
4. Παγκόσμια ειρήνη!!! (Ουπς λαθος! Τουτο εν η απαντηση τζαστ ιν κέις πάω ποτέ σε καλλιστεία "Mις Επιστήμων 30+")
Καλώ τζαι οσους εχω στο μπλογκ ρολ μου να συμμετέχουν τζαι τζείνοι! Καλό Σαββατοκυρίακο!
Y.Γ. Αφου τον τιτλο που ειχα στο νου, (4 + 4) επιασεν τον η Γρουτα, αναγκαστηκά επρεπε να καμω λια μαθηματικά παραπάνω!!
Ενιγουέι στο θέμα μας. Το παιχνίδι ειναι να αναφέρω 4 πράματα τα οποία θα άλλαζα στο παρελθόν μου τζαι 4 που ελπιζω για το μέλλον μου. Χάτε ξεκινούμεν τζαι οποιον πάρει ο Χάρος!
4 πράματα που θα άλλαζα:
1. Θα ηθελα να μπορουσα να ειχα πριν τα 24-25 μου οση αυτοπεποιθηση είχα μετά. Ναι ξερω οτι η αυτοπεποίθηση ερκετε με την ωριμότητα που φέρνει το περασμα του χρόνου αλλά πάλε θα ηθελα να την ειχα που πιο πριν. Δική μου λιστα ενι, ο,τι θέλω θα πω!
2. Να εκρατούσα μια μικρή "πισινή" που λαλούμεν στα Κυπριακά για μερικά ατομα γιατι καμιά φορά ο εγωισμός του καθενός τζαι η επιρροή πάνω τους απο τα ετερα τους ημιση για παράδειγμα, μπαίνει πάνω που καθε φιλια/οικογενειακη σχέση.
3. Θα ηθελα να μην ήμουν/είμαι τοσο uptight. Δυσκολα κάμνω τουτο που λαλουμε "να αφεθώ". Να ημουν λιο πιο παρορμητική τζαι αυθόρμητη, να μεν θελω να τα εχω ουλλα υπο ελεγχο. (I am working on this θελω να πιστευκω).
4. Το οτι επαρέτησα την ενασχόληση μου με την μουσική (αλλά οκέι ποτέ δεν ειναι αργα).
4 πραματα που μου ευχομαι:
1. Υγεια. Χωρις υγεία ούλλα τα υπολοιπα εν λεπτομέριες.
2. Να τα εχω πάντα καλα με τον εαυτό μου. Να ειμαι ενταξει με την συνείδηση μου, να νοιωθω οτι παντα εκαμα οτι εθεωρουσα σωστο την προκειμένη στιγμή τζαι να μην συμβιβαζω τζεινα που θεωρώ εγω ηθικές αξιες. Πολλά δυσκολος πόθος αλλα το κατα δύναμη.
3. Να δημιουργήσω ενα σπιτούδιν με μια κουζινα που να vintage style με ενα traditional touch, ζεστή, ευρυχωρη τζαι που να ειναι τοπος συγκετρώσεων οπως ειναι συνηθως οι κουζινες των σπιτιών.
4. Παγκόσμια ειρήνη!!! (Ουπς λαθος! Τουτο εν η απαντηση τζαστ ιν κέις πάω ποτέ σε καλλιστεία "Mις Επιστήμων 30+")
Καλώ τζαι οσους εχω στο μπλογκ ρολ μου να συμμετέχουν τζαι τζείνοι! Καλό Σαββατοκυρίακο!
Y.Γ. Αφου τον τιτλο που ειχα στο νου, (4 + 4) επιασεν τον η Γρουτα, αναγκαστηκά επρεπε να καμω λια μαθηματικά παραπάνω!!
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Αν μου τηλεφωνούσες..........
Αν μου τηλεφωνούσες αγαπητέ αναγνώστη μεταξύ 2001 μέχρι τέλη 2002 θα σου απαντούσα απο το πρώτο κινητό που τα αριστερά. Τούτον ηταν το πρώτο μου κινητό έβερ τζαι το απέκτησα δαπάνω δα ιν δε λαντ οφ οπορτιουνιτι. Η μάρκα του ήταν Audiovox αλλά εγω ελαλουν το Αudiobox μου αφού περί κασονίου επρόκειτο. Το κινητό το απέκτησα στην τιμή των $20 μαζί με την συνδεση μου. Ηταν τοτε που η οθονη εν ηταν καν μαυρόασπρη...ηταν μαυρα γράμματα με μπακγκράουντ τζεινο το χρώμα που επρασίνιζεν λιο. Σκέφτου το γέλιο που επεσεν τα Χριστούγεννα του 2001 οταν επια Κύπρο με τουτο. Εν ελειτούργαν βέβαια αλλα στην θέα και μόνο εγελούσαν ουλλοι καμπόσο.
Μετά αλλαξα εταιρεια γιατί η T-mobile εφερεν την επανάσταση τζαι ηταν αν θυμούμαι καλά που τες πρώτες Αμερικάνικες εταιρίες που μας επέτρεπαν να στελλουμεν sms εχτός Αμερικής (τζαι στην αρχή ηταν τζαι δωρεάν!). To Audiobox μου εν εν εστελνε sms νομίζω, τζαι αν τζαι σαν τηλέφωνο ηταν ακόμα μια χαρα, αναγκάστηκα να το αφήσω τζαι επιασα νουμερο δύο. Ήταν ενα Μοτορόλα, τζαι ακόμα ειμαστε στον θαυμαστό κόσμο της ασπρόμαυρης οθόνης. Ετσι αν με έπιανες τηλέφωνο καπου στο 2003-2005 θα σου απάντουν που τουτο το ταπεινο Μοτορολα. Παρακαλώ να σημειωθει οτι το μέγεθος του κινητού εν ήταν πλέον μέγεθος τηλεφωνικού θαλάμου, αλλα το μέγεθος της "αντένας", ή γουοτέβερ το λαλούν τζεινο το πραματούι, εμεινεν σταθερο.
Η Νόκια και το επομενο κινητο μου εν έτι 2005 φέρνει την επανάσταση. Αντενούα γιοκ, εχρωμη οθόνη τζαι μέσα τζαι εξω! Μεγαλεία! Τζαι τζεινο το στρογγυλούιν κάτω δεξια ηταν κάμερα που εφκαλε φωτογραφίες!! Αντιλαμβάνεσαι το technological breakthrough που εγινεν στην ζωή μου.Να σημειωθει οτι τοτε ηταν περίπου οταν εγορασα τζαι το πρώτο μου λαπτοπ, το iBook, αρα μιλουμε για πραγματική επανάσταση!Ετσι αν με επιανες τηλέφωνο μεταξύ 2005-2008 θα εθωρουν ποιος ηταν στην μικρή οθονη μπροστά τζαι μετά θα σου απαντούσα. Καλό κινητο αλλά εψιλοχάλασε στα 2 και κάτι χρόνια ετσι αλλαξα το.
Τέλη 2008 λοιπον αποφασίσαμε με την αδερφή μου την Ξιπ να κάμουμε φάμιλι πλαν τζαι επιασαμεν που ενα Blackberry. Εγώ μαθημένη στα "φλιπ" κινητα οπως τα λαλουν δαμέ, επιασα το Blackberry flip. By far το χειροτερο κινητό που ειχα εβερ! Οκέι εφκαλεν βίντεο τουτο τζαι αν ηθελα εβαλα τζαι ιντερνετ (εν εβαλα ομως γιατι τοτε ηταν ακριβο), αλλα πιο χαλια κινητο εν ειχα. Το Audiobox ηταν πολλά καλύτερο! Εχαλασεν ο φορτιστης, τζαι μετα εχαλασεν η μπαταρία τζαι μετα ηθελα να το συντρολίσω ωσπου εφτανε η κουτάλα μου!
Το καλοκαίρι του 2010, με $100 εμπηκεν στην ζωή μου το iPhone 3 τζαι που τοτε δεν με εχει απογοητεύσει ουτε μια φορά (ξιου ξιου μάτι, πτου πτου). Οπως τοτε που επιασα το πρωτο μου iBook ετσι τζαι με το iPhone.....δηλαδή ησύχασμαν κκελλές! Δεν εχει τσανς ποτέ να εχω κομπιουτερ που να μεν ειναι Μακ ή κινητο που να μην είναι iPhone. Ομπβιουσλί το iPhone ενεν μες την φώτογραφία γιατι εν με το iPhone που εφκαλα την φώτο. Ενεν πολλά καλη γιατι το φως ηταν χαμηλο τζαι εβαρκουμουν ετσι θα αρκεστείτε με τα πίξελς της.
Τωρά θα μου πεις, "ρε Πρασινάδα σάννα τζαι είσαι πολλά αθκιασερή;;; Τζαι δηλαδή τι μας κόφτει για τα κινητά σου;;;" Αθκιασερή δεν είμαι. Συγυρίζω τα ππππουρτού μου τζαι ηβρα τα φυλάμενα τζαι ειπα "μανα μου τα ρε, ας τα φκαλω μια φωτογραφία". Τωρα αμαν εν σε κοφτει αλλα θκιεβάζεις το ποστ, τι να σου πω.....εσυ φταίεις που κάθεσαι τζαι με θκιεβάζεις!
Υ.Γ. Το παρών ποστ ειναι μια προσφορά του κινήματος "Συγύρισμα 1.0" στα πλαισια της επιχείρησης "Πράσινος Επαναπατρισμός"
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
18
Για πολλά χρόνια, τούτες οι κοπέλες εδιακοσμούσαν τον τοίχο του υπνοδωματίου μου. Τες παραπάνω φορές ερκουνταν με το ταχυδρομείο μέσα σε καφέ φακέλους, ενώ μερικές φορές ερκουνταν Αμερική μες τες βαλίτσες μου. Σιγά σιγα ερκουνταν μαζί τους τζαι χειροποιητες κάρτες, με αυτοκόλλητα τζαι με πολύ γκλίτερ. Μεσα εγραφαν τους βαθμόυς των διαγωνισμάτων τζαι αλλα νεακια (που κάθε αλλο παρα νεακια ηταν αφου εκάμναν 2-3 εβδομάδες να ερτουν με το ταχυδρομειο). Εγω για να ανταποδώσω εστελνα αυτοκόλλητα τζαι επαιρνα μαζι μου μες στες βαλίτσες μολυβόπεννες, χρωματιστά, "φλομάστερ" τζαι κασετινες.
Καθως αρχισα να συμμαζευω τα πράματα ηβρα τες τζαι τες κοπέλες. Σημερα (26 Σεπτ) το 6 χρονο κοριτσάκι που εζωγράφιζεν τουτα τα σχέδια γινεται 18!!!Η ημέρα που περιμένει ο κάθε εφηβος να ζήσει εφτασε τζαι για το "μωρό" μας!!
Όταν ήταν 1η δημοτικού, ήμουν 7η ταξη, η Ξιπ ήταν 4η τζαι επιαιναμεν οι 3 μας στο σχολειο. Την πρώτη μερα τζεινης της χρονιας η Πρασινομήτωρ εξυπνησεν μας πιο πρωί για να σαστουμε να μας φκάλει φωτο τζαι η μπέιμπι σις εκαμαρωνεν με την τσέντα-Μπάρμπι που εκαρτέραν με τοσο καημό να πάρει στο σχολειο. Δίπλα που τουτες τις κοπέλες πάνω στον τοιχο μου ηταν τζαι τζείνες οι φωτο.
Τωρά ήρτεν η σειρά της τζείνης να εν 7η ταξη τζαι εγω να είμαι 1η τάξη επαναπατρισμού!
Με την Ξιπ πάντα την επροσέχαμεν τζαι το ίδιο θα κάμνουμε πάντα. Οι 3 μας ειμαστε πάρα πολλά δεμένες τζαι ειμαστεν πάντα διπλα η μια στην άλλη. Η μπέιμπι σις ηταν που μικρή ενα χαρισματικό μωρό τζαι που τα σημερα ειναι ενας χαρισματικός ενηλικας που εχει ενα λαμπρό μελλον μπροστα του.
Σις Χρόνια Πολλά!!! Σου ευχομαι πάντα υγεία τζαι να μεινεις πάντα οπως είσαι. Ενα πλάσμα δηλαδή με χιουμορ, εξυπνάδα, που εν down to earth, σεβεται τον συνανθρωπο τζαι που πάντα προσπαθεί για το καλυτερο. Λαβ γιου εντ σι γιου σουν!
Υ.Γ. Παρακαλώ μεν κρίνετε τις αδερφές Πρασινωτού για το ταλέντο μας στην ζωγραφική. Οι Πρασινογονεις εκαμαν 3 κόρες τζαι εφκήκαν τους τζαι οι 3 του επιστημονικού είδους!
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
"Ο γυρισμός είναι ταξίδι.........."
Το να κλείσεις την ζωή 11 χρόνων σε κουτιά τζαι βαλίτσες εν δύσκολο πράμα.....Δυσκολο, οχι μόνο πρακτικά, αλλά τζαι γιατί σκαλίζεις αντικειμενα που εσημάδεψαν κάποια φάση της ζωής σου...
Περνώ μέρες ανάμικτων συναισθημάτων. Ενθουσιασμός τζαι αγωνία για το τι θα αντιμετωπίσω στην Κύπρο, γλυκοπικρη μελαγχολία για το τέλος εποχής που βιώνω, τζαι μια στεναχωρια για ατομα που αφήνω πίσω....
Τότε, το 2001 ήρτα με την μάμα μου......ήρτε για να φέρει το μωρό της να σπουδάσει....Σε λιες εβδομάδες, θα έρτει πάλε για να πάρει το μωρό της πίσω. Το να κλείνει ενας κύκλος οπως ακριβώς ανοιξε, ισως είναι ο πιο κατάλληλος τροπος.
Ως τοτε αγαπημένο μου μπλογκ, εχουμε μπροστά μας ενα emotional time, γι'αυτό κάμε υπομονή τζαι άντεξε που κλαψουρίζω που χαρμολύπη.
Χίλια χρόνια ζεστά και γύρω χιόνια λευκά
Σ' αγαπώ, λιώνω σαν πρωί του Μάη
Που μας πάει η ζωή και που το τέλος θα μας βρει,
Σ' αγαπώ κάθε που το τέλος φτάνει..
Επιστρέφω στης γης μου το τραγούδι ξανά
Είσαι εδώ τ' ουρανού κρυφό στολίδι
όλοι οι δρόμοι γυρνούν μες τη μικρή σου αγκαλιά
Είμαι εδώ, ο γυρισμός είναι ταξίδι...
Είμαι εδώ!
Περνώ μέρες ανάμικτων συναισθημάτων. Ενθουσιασμός τζαι αγωνία για το τι θα αντιμετωπίσω στην Κύπρο, γλυκοπικρη μελαγχολία για το τέλος εποχής που βιώνω, τζαι μια στεναχωρια για ατομα που αφήνω πίσω....
Τότε, το 2001 ήρτα με την μάμα μου......ήρτε για να φέρει το μωρό της να σπουδάσει....Σε λιες εβδομάδες, θα έρτει πάλε για να πάρει το μωρό της πίσω. Το να κλείνει ενας κύκλος οπως ακριβώς ανοιξε, ισως είναι ο πιο κατάλληλος τροπος.
Ως τοτε αγαπημένο μου μπλογκ, εχουμε μπροστά μας ενα emotional time, γι'αυτό κάμε υπομονή τζαι άντεξε που κλαψουρίζω που χαρμολύπη.
Σ' αγαπώ, λιώνω σαν πρωί του Μάη
Που μας πάει η ζωή και που το τέλος θα μας βρει,
Σ' αγαπώ κάθε που το τέλος φτάνει..
Επιστρέφω στης γης μου το τραγούδι ξανά
Είσαι εδώ τ' ουρανού κρυφό στολίδι
όλοι οι δρόμοι γυρνούν μες τη μικρή σου αγκαλιά
Είμαι εδώ, ο γυρισμός είναι ταξίδι...
Είμαι εδώ!
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
2
Σαν σήμερα πριν δύο χρόνια, επάτησα το publish για πρώτη φορά σε τουτο το μπλογκ. Πλέον τούτη η πράσινη γωνιά της μπλογκόσφαιρας, εγινε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου. Χαιρομαι αφάνταστα που αποφάσισα να κάμω μπλογκ γιατι για μένα ήταν και είναι μια γεφυρα επικοινωνίας με την Κύπρο τζαι τους Κυπραίους ανα το κόσμο.
Ανταλλαγή απόψεων, χιούμορ, συγκίνηση τζαι γνωριμίες με αξιολογους ανθρωπους ειναι λίγα που τα πράματα που μου επροσφερεν τούτο το μπλογκ.
Το τέλος της δευτερης χρονιάς σηματοδοτεί τζαι το τέλος μιας μεγάλης τζαι σημαντικής εποχης στην ζωή μου. Το μπλογκ επαναπατρίζεται μαζι μου τζαι θα ειναι συνταξιδιώτης μου σε τούτη την νέα μου αρχή, μια αρχή που με γεμίζει ενθουσιασμό, χαρά τζαι αγωνία για τα οσα με περιμένουν, αλλα τζαι μια γλυκοπικρη νοσταλγία για οσα αφήνω πισω μου.
Ευχαριστώ ολοψυχα οσους διαβάζουν, όσους αφήνουν σχόλια, τζαι όσους κατα καιρούς μου εστείλαν ήμεΐλ για να μοιραστούν κάποιες σκέψεις τους μαζί μου. Για μένα ειναι ολα σημαντικά τζαι τα εκτιμώ αφανταστα.
Χρόνια πολλά λοιπόν του Πρασινομπλόγκ μου! Κοπιάστε να σας τζεράσω κανένα γλυκούδιν.... Άτε τζαι εις άλλα πολλά με υγεία! :))
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012
Ας συζητήσουμε - Απάντηση σε ένα κόμμεντ
Εν εξαναέκαμα ποστ που βασίζεται σε ενα κόμμεντ, αλλα ειπα να το κάμω γιατι εν αφορμή να πω μερικά πράματα.
Το κομμεντ ηταν ενα που τα τελευταία σε τουτο το ποστ δαμε, οπου ανακοινωσα τον επαναπατρισμό μου τζαι ήταν ανωνυμο. Τωρα θα μου πεις κόρη μου μα θα ασχοληθείς με ενα ανώνυμο κόμμεντ;; Ενεν οτι θα ασχοληθώ με το κομμεντ αυτο καθ'αυτό, απλά θελω να το χρησιμοποιήσω ως αφορμή για να πω μερικές αποψεις μου. Για να μεν βουράτε να εβρετε το κομμεντ, το κάμνω πέιστ δαμε για ευκολία.
Apogoiteftika alitheia pou sena. Pisteva mesa pou tes grafes sou oti i agapi sou gia tin erevna tze tin epistimi en polla pio megali pou to saratgi tis xenithkias. Eida mesa apo sena oti mporouses na kameis ti diafora san kypria epistimonas kai na men symvivasteis me tin epistrofi se mia koinonia pou troei ta paidia tis. Makari na eixamen ouloi tis efkaireies pou sou dothikan gia na allaksoume kati:(
Καταρχάς ουτε θέλω να δικαιολογηθώ για την αποφαση μου, ουτε τίποτε. Δεχομαι τα "αρνητικά" κομμεντς οπως δέχουμαι τζαι τα θετικά. Απλά θελω να επεξηγησω το πως βλέπω τα πράματα εγω ετσι πέρνω το κόμμεντ ως αφορμή.
Η αγάπη μου για την ερευνα τζαι την επιστήμη καμία σχέση δεν έχει με το σαράτζιην της ξενιθκιάς. Την δουλειά μου δεν την θεωρώ δουλειά....για μένα το επιστιμονιλίκκιν εν τρόπος ζωής, εν τρόπος σκέψης, εν φιλοσοφία ζωής που ουδεμία συγκριση δεν εχει με τουτο που ονομάζεται σαράτζιην της ξενιθκιάς ετσι την συγκριση δεν θα την σχολιάσω καν γιατι δεν υφίσταται.
Εζησα όλη μου την ενήλικη ζωή στην Αμερική. Ξέρω οτι δαμέ μπορώ να ζήσω, ξέρω οτι δαμέ μπορώ να επιτυχω ακομα παραπάνω στα επαγγελματικα. Στην αρχή ηταν ενα ονειρο, τωρα πλεόν το εχω υλοποιήσει σε ενα αρκετά μεγάλο βαθμό. Δεν κλειω την πορτα στην Αμερική τζαι γενικά στο εξωτερικό. Ευτυχως η δουλεια μου το επιτρέπει τουτο το πράμα. Η ζωή μου όμως θέλω να ειναι αποτέλεσμα των επιλογών μου. Ως τωρά η Αμερική ηταν η επιλογη μου. Εν ενοιωθα αρκετά ετοιμη ή ώριμη για να δοκιμάσω κάτι αλλο. Τωρά ομως νοιώθω. Το αν θα ζήσω την ζωή μου εκτος της χώρας μου θέλω λοιπον να ειναι επιλογη μου. Τζαι ετσι εφτασα στο ερώτημα, πως ξέρω οτι το εξωτερικό εν η επιλογή μου αν δεν ζησω τζαι αν δεν δουλέψω στην χώρα μου;;;. Γιατί να την αποκλείσω χωρίς να της δώσω μια ευκαιρία;; Ετσι τωρά που εβρέθηκε τουτη η δουλεια, που δεν με υποτιμά εμένα τζαι τις ικανότητες μου, αποφάσισα να την δεχτώ. Δεν είναι ενας συμβιβασμός μονο τζαι μονο για να ερτω Κυπρο, το ξεκαθαρίζω. Στις θέσεις που θα ήταν συμβιβασμός, δεν εκαμα ποτέ καν αιτηση. Ηθελα να ερτω Κύπρο αλλα ειχα τζαι τα δικά μου στανταρτς.
Το να κάμει κάποιος την διαφορά εν σχετικό. Μπορεί να μεινω για πάντα εχτός τζαι να μεν κάμω ποτέ την διαφορά. Μπορεί να ερτω τζαι να την κάμω τζαμε. Εν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για την δουλειά που θα έχω, αλλα ειναι μια θέση που αν δουλεψω σκληρά μπορώ να κάμω την διαφορά, εστω τζαι μικρή. Θέλω πάντα οταν κοιτάζω πισω στην ζωή μου να ξέρω οτι πάντα εκαμα οτι καλυτερο εμπορούσα, εδωσα ευκαιρίας τζαι πάνω απο ολα ημουν δίκαιη. Δικαιη με τους αλλους αλλά τζαι με τον εαυτό μου τζαι τις επιλογές μου.
Η Κυπρος τρώει τα παιδιά της αλλά τα παιδιά της εχουν τζαι τζείνα ενα μεγάλο μέρος της ευθύνης. Εβαρέθηκα να ακουω πάντα το γνωστό "φταίουν οι άλλοι τζαι όι εμεις". Ενα κλισέ λέει be the change you want to see in the world τζαι το πιστευκω. Η κοινωνία είναι ενα συνολο ανθρώπων. Μονο ενα αλλάξει ενα μεγάλο ποσοστό των μονάδων θα αλλάξει τζαι η κοινωνία τζαι θεωρώ οτι για την "κατάντια" της Κυπρου ούλλοι μας φέρουμε ευθυνη, ο καθένας στο μερίδιο που του αναλογεί βέβαια.
Τουτο το "μακαρι να ειχαμε ουλλοι τες ευκαιρίες που σου εδώθηκαν για να αλλαξουμε κάτι" εν τζαι τουτο στα πλαίσια του μοτίβου "φταίουν οι άλλοι, εμεις όχι. Αν δεν επιανα υποτροφία να ερτω Αμερική, εν θα εμπορουσα να σπουδάσω. Η υποτροφία εν ηρτεν να με έβρει. Εκυνηγησα την. Εκατσα εξετάσεις, ημουν άριστη μαθήτρια κτλ. Το ιδιο τζαι οσα ακολουθησαν μετά στην ζωή μου. Εν μου εχαριστηκε ποτέ κάτι. Οσα εκατάφερα εν με τους κόπους μου τζαι που το γεγονός οτι εσυναντησα ανθρωπους στην διαδρομή που επιστέψαν σε μένα τζαι στις ικανότητες μου. Γι'αυτό δεν δέχομαι το "εν μου εδόθηκαν ευκαιρίες", οσο σκληρό τζαι αν ακουεται. Το να "κλαίω την μοιρα μου" δεν το ανέχομαι ουτε σε επαγγελματικό ουτε σε προσωπικό επιπεδο.
Επίσης θέλω να πω οτι το να κάτσουμε να κατηγορούμε "ου μα η Κύπρος εν χάλια, ου μα η Κύπρος εν το ένα, εν το άλλο, κτλ κτλ" εν πολλά ευκολο. Στην ζωή μετρουν οι πράξεις. Be the change you want to see in the world. Don't expect to see the change happen by sitting on your chair at home.
Πιστευκω οτι εν αντιλήψεις οπως αυτη που εκφράζει ο/η ανώνυμος/η στο κομμεντ που εμποδίζουν την αλλαγη στην Κύπρο. Εν θα πω οτι πιστευκω οτι θα αλλάξω τον κόσμο, ουτε οτι θα φερω την επανάσταση, αλλα θα πω οτι θα προσπαθήσω οσα καλα μου εμαθε η Αμερική να τα εφαρμόσω στην νέα μου θέση. Αν τα καταφέρω να καμω εστω κατι μικρο, για μενα θα εν όνειρο ζωής, αν δεν τα καταφέρω, θα τα πακετάρω τζαι θα ερτω πισω δαμε που ναι εν πιο ευνοϊκές οι συνθηκες. Τουλάχιστον ομως θα ξέρω οτι εκαμα οτι εμπορουσα.
Ήρτες στ' όνειρο μου νυχτα.........
Εψες είδα ενα περίεργο ονειρο....Ημουν σε μια ρεσεψιόν ενος κτηρίου...ήταν ένα γραφείο ή δημόσια υπηρεσία. Εστεκουμουν με την αρφή μου την Ξιππασμένη τζαι ξαφνικά φκαίνει που ένα δωμάτιο η Raindrops κρατώντας "αλά μπρατσέ" ενα γεροντάκι. Το γεροντάκι ηταν γύρω στα εβδομήντα....ενας κυριούλης κοντός που εφόρεν μπλέ κουστούμι με λεπτή ρίγα άσπρη, άσπρο πουκάμισο, κόκκινη γραβάτα τζαι το ολ τάιμ φέιβοριτ (γιάξ δηλαδή) αξέσορι μου, ενα κόκκινο μαντηλάκι στην τζέπη του σακακίου. Η Raindrops, Ρέιν απο τουδε και στο εξής, επέρναν τον 2 κκελέδες (εφορεν τζαι δωδεκάποντον) τζαι εφορεν ενα μπεσh σακάκι με γουνούδαν γυρώ που το λαιμό. Εγω εφώναξα "Ρέιν!!" .Εγύρισεν τζαι είδεν με με ενα θλιμμένο ύφος τζαι μετά εγυρισεν προς το γεροντάκι τζαι ετράβησεν τον να περπατούν πιο γρήγορα. Καπου τζαμέ το γκεστ σταρ της Ρέιν ετέλειωσεν τζαι το όνειρο μου εσυνέχισεν με αλλες βλακείες.
Επειδή ομως μέσα μου, εχτός που μια επιστήμονισσα τζαι μια σεφ, κρύβω τζαι ενα μικρό Παπακαλιάτη, το γκεστ σταρ της Ρέιν εξύπνησε μέσα μου τον Χριστόφορο.......
"Η Σταυρούλλα δεν είσhεν άλλη λύση......όσον τζαι να αγαπούσεν τον Παύλο έπρεπε να παντρευτεί τον κύριο Κυριάκο...ποιόν;;; Τον κύριο Κυριακό! Που τον ξέρει που μωρό ως "κύριο Κυριάκο¨! Που όταν εγγενηθηκεν η Σταυρούλλα τζείνος ήταν ήδη τριαντάρης! Ο κύριος Κυριάκος ομως ήταν η μόνη λύση....η μόνη λύση στο αδιέξοδο, η μόνη λύση για να σωθεί που τα χρέη που της αφηκεν ο παπάς της πριν 2 χρόνια που επέθανε.
Με τον παπά της η Σταυρούλλα εν είσhεν τζαι πολλές σχέσεις. Εφυεν τζαι άφηκεν την τζείνη τζαι την μάμα της οταν Σταυρούλλα ήταν μόλις 8 χρονών. Ηθελε να κάμνει την ζωή του τζαι η μάμα της, η κυρία Κυπρούλλα εν το ανέχετουν άλλο. Που τοτε ειδεν τον αλλο καμια 10αριά φορές τζαι τζεινες με το ζόρι τες θυμάται.....
Λόγω οικονομικών, η Σταυρούλλα εν εμπορούσεν να σπουδάσει, ετσι εγυρευκεν να εβρει ολόισια μια δουλεια για να φκάλει τα έξοδα τζαι να βοηθά την μάμα της με τα εξοδα του σπιθκιου. Στην τελευταία τάξη του λυκείου, η Σταυρούλλα ερωτευτηκεν παράφορα τον Παύλο.....ενα συμμαθητή της, επισης απο μια ταπεινή οικογένεια βιοπαλαιστών. Ο Παύλος εισhεν μεγάλη αγαπη για τα δέντρα, τα λουλούδια τζαι γενικά την φυση. Επέρασεν να σπουδάσει γεωπόνος στην Ελλάδα, αλλα ο παπάς του ο κύριος Θεμιστοκλής με βαριά καρδιά του ειπε οτι δυστυχως εν μπορούν να τον στείλουν λογω οικονομικών τζαι πρεπει να μείνει Κύπρο να πιασει δουλεια. Ενας ανηψιός του κυριου Θεμιστοκλή είσhεν επιχείρηση που αναλαμβάναν landscaping κήπων τζαι ετσι επροσελαβε τον Παύλο ως κηπουρό. Τουλάχιστον έτσι ο Παύλος ηταν κοντά στην μεγάλη του αγάπη, έστω με άλλο τρόπο.
Κάθε Τρίτη ο Παύλος επιαινεν σε ενα πανέμορφο σπιτι για να περιποιείται τον κήπο του σπιθκιού. Πριν πεθάνει η κυρία Ελπινίκη, εσαζεν τον ούλλο μόνη της αλλα ο άντρας της ηταν μεγαλοδικηγόρος τζαι που να σάζει κήπο. Ετσι μέσω της εταιρείας του ανηψιού του κύριου Θεμιστοκλή, ο Παύλος εβρέθηκεν να σάζει με πολύ αγάπη, τον κήπο του μεγαλοδικηγόρου.
Μια μέρα σαν εφευκεν ο μεγαλοδικηγόρος, ακουσεν τον ο Παύλος να λαλεί στο τηλεφωνο, "Ε προσλάβετε σιόρ μια τηλεφωνήτρια! Εν να ασχολούμαι εγώ τωρά με έτσι πράματα;;" Μετά έκλεισε το τηλέφωνο, είπεν "Κκκκύριε ελέισον πιον!" τζαι εσουσεν την τζεφαλί του....
Ο Παύλος επιασεν αμέσως τηλέφωνο την Σταυρούλλα. Ετσι τζαι έτσι λαλεί της, θα έσhει θέση τηλεφωνήτριας. Να πιάσω να μάθω πληροφορίες;;; Πιάσε λαλεί του...
Μιά εβδομάδα αργότερα η Σταυρούλλα αρχισεν δουλειά στο μεγαλοδικηγορικό γραφείο του κύριου Κυριάκο, ο οποίος την εκατασυμπάθησεν που την αρχή...Εκατασυμπάθησεν εννοώ εγυάλισεν του....έβαλεν την στο μάτι πως να το πούμε. Αλλάάααα ήταν κύριος. Δεν έκαμε καμία κίνηση.
Ο καιρός επέρναν ομαλά τζαι ένα χρόνο μετά ο Παύλος εκαμεν πρόταση γάμου της Σταυρούλλας. Είπεν της "θέλεις να γίνεις η μάνα των παιδιών μου;;;" "Θελω" είπεν του τζείνη τζαι μαζί με την μάμα της την κυρία Κυπρούλλα τζαι την πρωτοκουμέρα της την Μυριάνθη, επιασαν σβάρνα τα νυφικάδικα.
Μια καλή ημέρα, 8 μήνες μετά τζαι 2 μήνες πριν τον γάμο, καλεί την στο γραφείο του ο κύριος Κυριάκος. "Ενιξερω πως να σου το πω Σταύρια μου, αλλά εχω μερικά δυσάρεστα νέα". Η Σταυρούλλα ή Σταύρια κατα τον κύριο Κυριάκο επαθε ενα μικρο εγκεφαλικό. "Σταυρια μου σημερα ήρτεν μια επιστολή στο γραφείο που έναν άλλο δικηγόρο. Εγραφε οτι επέθανεν ο παπάς σου......ξέρω οτι εν είσhετε σχέσεις αλλά δυστυχως υπάρχει κάτι ακόμα πιο δυσάρεστο". "Πέ τε μου κύριε Κυριάκο σας παρακαλώ τζαι εν μπορώ ετσι αγωνίες." "Εμ...Σταύρια μου, ο παπάς σου αφησεν χρέος....πολύ χρέος.....τζαι επειδή το σπίτι που ζείτε μέσα εν μισό στο όνομα του, θέλει η τράπεζα να σας το πιάσει, εκτος αν πληρώσετε το χρέος του, το οποίο είναι 284,879 χιλιάδες ευρώ και 32 σέντ." Η Σταυρούλλα εβαλεν τα κλάματα...."τζαι τι θα κάμω εγω τωρά κύριε Κυριάκο;;;; κλαψ, σνίφ, σνίφ κλαψ".
Ένα μήνα αργότερα η Σταυρούλλα φορεί ενα άσπρο φόρεμα τζαι το μπεσh της το σακάκι με την γουνούδα τζαι πάει στο δημαρχείο. Ο κύριος Κυριάκος εφόρεν το μπλέ κουστούμι με την ασπρη λεπτή ριγα τζαι την κόκκινη του την γραβάτα τζαι με το κόκκινο μαντιλάκι του στην τζέπη αλά Ωνάσης.
Σαν εφκαίναν που το δημαρχείο, μια παλιά φίλη της Σταυρούλλας ετυχε να βρίσκετε στην ρεσεψιον....."Σταυρούλλα!!!" φωνάζει....Η Σταυρούλλα γυρίζει θωρει την τζαι γυρίζει που την άλλη........."
--------------------------
Στο ρόλο της Σταυρούλλας, η Ρέιν Ντροππίδου.
Οι υπολοιποι ρόλοι εν ανοιχτοί για κάστινγκ για μπλογγερς και μή.
Γκέστ σταρ στο ρόλο της ράντομ φίλης στην τελευταία σκήνη, η σκηνοθέτης/σεναριογράφος/μουσική επιμελήτρια, Πρασινάδα Πρασινωτού.
Τζαι επειδη μια Παπακαλιατιάδα θέλει Παπακαλιατικές πινελιές, θα υπάρξουν σκηνές τζοιλίσματος της Σταυρούλλας τζαι του Παύλου σε παραλίες, στιγμές χαράς τζαι οικογενειακών μαζώξεων τζαι σκήνες της καθημερινότητας με λίγο χιούμορ. Κορυφαία στιγμή σπαραγμου και οδυρμού θα είναι οταν η Σταυρούλλα θα ανάκοινώνει στο Παύλο ότι θα παντρευτεί τον κύριο Κυριάκο. Η Σταυρούλλα θα φύει που το σπίτι του Παύλου, με το μασκαρα της να εν χρησμένο τζαι ο Παύλος θα κλείσει την πορτα πίσω της, θα κουμπήσει πάνω, θα φυρτει του κλαμμάτου τζαι σιγά σιγά θα χλιάσει τζαι θα κάτσει χαμέ, ενώ θα ακουγεται μια σπαρακτική μουσική του κλασσικού ρεπερτορίου...
Επειδή ομως μέσα μου, εχτός που μια επιστήμονισσα τζαι μια σεφ, κρύβω τζαι ενα μικρό Παπακαλιάτη, το γκεστ σταρ της Ρέιν εξύπνησε μέσα μου τον Χριστόφορο.......
"Η Σταυρούλλα δεν είσhεν άλλη λύση......όσον τζαι να αγαπούσεν τον Παύλο έπρεπε να παντρευτεί τον κύριο Κυριάκο...ποιόν;;; Τον κύριο Κυριακό! Που τον ξέρει που μωρό ως "κύριο Κυριάκο¨! Που όταν εγγενηθηκεν η Σταυρούλλα τζείνος ήταν ήδη τριαντάρης! Ο κύριος Κυριάκος ομως ήταν η μόνη λύση....η μόνη λύση στο αδιέξοδο, η μόνη λύση για να σωθεί που τα χρέη που της αφηκεν ο παπάς της πριν 2 χρόνια που επέθανε.
Με τον παπά της η Σταυρούλλα εν είσhεν τζαι πολλές σχέσεις. Εφυεν τζαι άφηκεν την τζείνη τζαι την μάμα της οταν Σταυρούλλα ήταν μόλις 8 χρονών. Ηθελε να κάμνει την ζωή του τζαι η μάμα της, η κυρία Κυπρούλλα εν το ανέχετουν άλλο. Που τοτε ειδεν τον αλλο καμια 10αριά φορές τζαι τζεινες με το ζόρι τες θυμάται.....
Λόγω οικονομικών, η Σταυρούλλα εν εμπορούσεν να σπουδάσει, ετσι εγυρευκεν να εβρει ολόισια μια δουλεια για να φκάλει τα έξοδα τζαι να βοηθά την μάμα της με τα εξοδα του σπιθκιου. Στην τελευταία τάξη του λυκείου, η Σταυρούλλα ερωτευτηκεν παράφορα τον Παύλο.....ενα συμμαθητή της, επισης απο μια ταπεινή οικογένεια βιοπαλαιστών. Ο Παύλος εισhεν μεγάλη αγαπη για τα δέντρα, τα λουλούδια τζαι γενικά την φυση. Επέρασεν να σπουδάσει γεωπόνος στην Ελλάδα, αλλα ο παπάς του ο κύριος Θεμιστοκλής με βαριά καρδιά του ειπε οτι δυστυχως εν μπορούν να τον στείλουν λογω οικονομικών τζαι πρεπει να μείνει Κύπρο να πιασει δουλεια. Ενας ανηψιός του κυριου Θεμιστοκλή είσhεν επιχείρηση που αναλαμβάναν landscaping κήπων τζαι ετσι επροσελαβε τον Παύλο ως κηπουρό. Τουλάχιστον έτσι ο Παύλος ηταν κοντά στην μεγάλη του αγάπη, έστω με άλλο τρόπο.
Κάθε Τρίτη ο Παύλος επιαινεν σε ενα πανέμορφο σπιτι για να περιποιείται τον κήπο του σπιθκιού. Πριν πεθάνει η κυρία Ελπινίκη, εσαζεν τον ούλλο μόνη της αλλα ο άντρας της ηταν μεγαλοδικηγόρος τζαι που να σάζει κήπο. Ετσι μέσω της εταιρείας του ανηψιού του κύριου Θεμιστοκλή, ο Παύλος εβρέθηκεν να σάζει με πολύ αγάπη, τον κήπο του μεγαλοδικηγόρου.
Μια μέρα σαν εφευκεν ο μεγαλοδικηγόρος, ακουσεν τον ο Παύλος να λαλεί στο τηλεφωνο, "Ε προσλάβετε σιόρ μια τηλεφωνήτρια! Εν να ασχολούμαι εγώ τωρά με έτσι πράματα;;" Μετά έκλεισε το τηλέφωνο, είπεν "Κκκκύριε ελέισον πιον!" τζαι εσουσεν την τζεφαλί του....
Ο Παύλος επιασεν αμέσως τηλέφωνο την Σταυρούλλα. Ετσι τζαι έτσι λαλεί της, θα έσhει θέση τηλεφωνήτριας. Να πιάσω να μάθω πληροφορίες;;; Πιάσε λαλεί του...
Μιά εβδομάδα αργότερα η Σταυρούλλα αρχισεν δουλειά στο μεγαλοδικηγορικό γραφείο του κύριου Κυριάκο, ο οποίος την εκατασυμπάθησεν που την αρχή...Εκατασυμπάθησεν εννοώ εγυάλισεν του....έβαλεν την στο μάτι πως να το πούμε. Αλλάάααα ήταν κύριος. Δεν έκαμε καμία κίνηση.
Ο καιρός επέρναν ομαλά τζαι ένα χρόνο μετά ο Παύλος εκαμεν πρόταση γάμου της Σταυρούλλας. Είπεν της "θέλεις να γίνεις η μάνα των παιδιών μου;;;" "Θελω" είπεν του τζείνη τζαι μαζί με την μάμα της την κυρία Κυπρούλλα τζαι την πρωτοκουμέρα της την Μυριάνθη, επιασαν σβάρνα τα νυφικάδικα.
Μια καλή ημέρα, 8 μήνες μετά τζαι 2 μήνες πριν τον γάμο, καλεί την στο γραφείο του ο κύριος Κυριάκος. "Ενιξερω πως να σου το πω Σταύρια μου, αλλά εχω μερικά δυσάρεστα νέα". Η Σταυρούλλα ή Σταύρια κατα τον κύριο Κυριάκο επαθε ενα μικρο εγκεφαλικό. "Σταυρια μου σημερα ήρτεν μια επιστολή στο γραφείο που έναν άλλο δικηγόρο. Εγραφε οτι επέθανεν ο παπάς σου......ξέρω οτι εν είσhετε σχέσεις αλλά δυστυχως υπάρχει κάτι ακόμα πιο δυσάρεστο". "Πέ τε μου κύριε Κυριάκο σας παρακαλώ τζαι εν μπορώ ετσι αγωνίες." "Εμ...Σταύρια μου, ο παπάς σου αφησεν χρέος....πολύ χρέος.....τζαι επειδή το σπίτι που ζείτε μέσα εν μισό στο όνομα του, θέλει η τράπεζα να σας το πιάσει, εκτος αν πληρώσετε το χρέος του, το οποίο είναι 284,879 χιλιάδες ευρώ και 32 σέντ." Η Σταυρούλλα εβαλεν τα κλάματα...."τζαι τι θα κάμω εγω τωρά κύριε Κυριάκο;;;; κλαψ, σνίφ, σνίφ κλαψ".
Ένα μήνα αργότερα η Σταυρούλλα φορεί ενα άσπρο φόρεμα τζαι το μπεσh της το σακάκι με την γουνούδα τζαι πάει στο δημαρχείο. Ο κύριος Κυριάκος εφόρεν το μπλέ κουστούμι με την ασπρη λεπτή ριγα τζαι την κόκκινη του την γραβάτα τζαι με το κόκκινο μαντιλάκι του στην τζέπη αλά Ωνάσης.
Σαν εφκαίναν που το δημαρχείο, μια παλιά φίλη της Σταυρούλλας ετυχε να βρίσκετε στην ρεσεψιον....."Σταυρούλλα!!!" φωνάζει....Η Σταυρούλλα γυρίζει θωρει την τζαι γυρίζει που την άλλη........."
--------------------------
Στο ρόλο της Σταυρούλλας, η Ρέιν Ντροππίδου.
Οι υπολοιποι ρόλοι εν ανοιχτοί για κάστινγκ για μπλογγερς και μή.
Γκέστ σταρ στο ρόλο της ράντομ φίλης στην τελευταία σκήνη, η σκηνοθέτης/σεναριογράφος/μουσική επιμελήτρια, Πρασινάδα Πρασινωτού.
Τζαι επειδη μια Παπακαλιατιάδα θέλει Παπακαλιατικές πινελιές, θα υπάρξουν σκηνές τζοιλίσματος της Σταυρούλλας τζαι του Παύλου σε παραλίες, στιγμές χαράς τζαι οικογενειακών μαζώξεων τζαι σκήνες της καθημερινότητας με λίγο χιούμορ. Κορυφαία στιγμή σπαραγμου και οδυρμού θα είναι οταν η Σταυρούλλα θα ανάκοινώνει στο Παύλο ότι θα παντρευτεί τον κύριο Κυριάκο. Η Σταυρούλλα θα φύει που το σπίτι του Παύλου, με το μασκαρα της να εν χρησμένο τζαι ο Παύλος θα κλείσει την πορτα πίσω της, θα κουμπήσει πάνω, θα φυρτει του κλαμμάτου τζαι σιγά σιγά θα χλιάσει τζαι θα κάτσει χαμέ, ενώ θα ακουγεται μια σπαρακτική μουσική του κλασσικού ρεπερτορίου...
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
Βάσιμες υποψίες......
Στα κονσπίρασι θίορις εν πιστεύκω, αλλα νομίζω δαμέ παίζεται ένα παιχνίδι πίσω που την ράσhη μου......
Η Πρασινομήτωρ έγινε σταυρόλεξο (τζαι μάλιστα σε διασταύρωση με την λέξη "ποϊνόραμμα"). Η μάδερ άφαντη...ουτε ενα σχόλιο, ούτε τίποτε......
Μετά ξαναπετάσσεται ο Ινβίκτους με ποστ τάχα ότι "ολα του γάμου εύκολα" για να μας πείσει οτι εν τζαιρός για παντρειές.... Η μάδερ πάλε άφαντη...τάχα εν κομμένα τα μπλογκς στην δουλειά τζαι εν προλαβαίνει να κάμνει κομμεντς, με το ζόρι προλαβαίνει να τα θκιεβάσει, όι σαζει το δωμάτιο μου που εν να ερτω πίσω, όι το ένα, όι το άλλο....
Στην ανάρτηση του επαναπατρισμού, ο Ινβίκτους σε ενα ποιημα του για την περίπτωση, αναφέρει:
"Αφ' έπιας την απόφασην
άστ' αμερικανούθκια
τζι έλα δακάς τα πάτρια
να κάμεις κοπελλούθκια :D"
Η Πρασινομήτωρ έγινε σταυρόλεξο (τζαι μάλιστα σε διασταύρωση με την λέξη "ποϊνόραμμα"). Η μάδερ άφαντη...ουτε ενα σχόλιο, ούτε τίποτε......
Μετά ξαναπετάσσεται ο Ινβίκτους με ποστ τάχα ότι "ολα του γάμου εύκολα" για να μας πείσει οτι εν τζαιρός για παντρειές.... Η μάδερ πάλε άφαντη...τάχα εν κομμένα τα μπλογκς στην δουλειά τζαι εν προλαβαίνει να κάμνει κομμεντς, με το ζόρι προλαβαίνει να τα θκιεβάσει, όι σαζει το δωμάτιο μου που εν να ερτω πίσω, όι το ένα, όι το άλλο....
Στην ανάρτηση του επαναπατρισμού, ο Ινβίκτους σε ενα ποιημα του για την περίπτωση, αναφέρει:
"Αφ' έπιας την απόφασην
άστ' αμερικανούθκια
τζι έλα δακάς τα πάτρια
να κάμεις κοπελλούθκια :D"
Τωρά πε τε μου, ενεν βασιμες οι υποψίες μου ότι χρυσοπληρώνεται που την μάμα μου;;;; Το μόνο κατά των υποψιών μου εν ότι η μάδερ εν θα εθελε ποτέ να κάμω γάμο στον Τρίκκη...(μα πόση απλήρωτη διαφήμιση να κάμουμε του Τρίκκη σιόρ μες τουτα τα μπλογκς;;;)
Ινβίκτους, φρέντ διώ σου τα διπλάσια απο ότι σου δια τζείνη, συν ένα κέικ την εφτομάδα που τα χεράκια μου! (Μάμα beat that!)
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012
Big Lab Theory Σίζον 2, επεισόδιο 13 - Almost the end
"Εν θέλω να φύεις τζαι θα σε πεθυμήσω τζαι εσένα τζαι τις ικανοτητες σου αλλά θέλω να κάμεις τζεινο που will make you happy, τζαι αν τουτο σημαινει να πάεις στην Κύπρο, τοτε να το κάμεις τζαι εγω είμαι μαζί σου". Τάδε εφη Άρχων τζαι τωρα που σας τα λαλώ τρεχουν τα μάθκια μου. "Μακάρι να ηταν το θέμα κατι απλό οπως λεφτά, για να σου δώκω παραπάνω τζαι να μείνεις, αλλά πως να συναγωνιστώ εγω με την χώρα σου τζαι με μια ευκαιρία που ισως εν σου ξαναδωθεί. Ο,τι ομως τζαι να γινει, όποτε με χρειαστεις να μου πεις....τζαι αν χρειαστεί να θυσιαστώ τζαι να παραθερίσω σε νησι της Μεσογείου, θα το κάμω!" Το ότι ο Άρχων εν Κύριος με Κ φοντ σάιζ 1839217309273293278 εν χρειαζεται να το πω. Εν για τον μόνο που στεναχωρκούμαι που φευκω τζαι είπα του το. Υπήρξες τοσο γενναιόδωρος μαζί μου λαλώ του τζαι νοιωθω παρα πολλά ασχημα που φευκω, αλλά εν κάτι που πρεπει να το δοκιμάσω τωρα που είμαι νέα τζαι εχω όρεξη. (Αν μας ακουεν τζαι κανένας που εν μας ξέρει θα ελάλεν νομίζω οτι εχουμεν τα τζαι χωρίζουμεν! χα χα).
Οι υπολοιποι στο λαπ επηραν το καλα. Μερικοι ειπαν οτι εχαρήκαν για μένα, οπως ο Μιχαλάκης που ηρτεν τζαι αγγαλιασεν με τζαι ενομισα οτι εφαεν τίποτε λιγμένο τζαι εγυρισεν του! Ο Οκλαχομας ειπεν μου το τυπικο γκουντ λακ, ο Θεούσος εν ειπε τιποτε, πιθανόν γιατι θα φυει το πλάσμα που θωρεί ουλλα του τα λάθη τζαι τις βλακείες. Ο ΠαΣχιΦας, εκαμεν μου ενα thumbs up τζαι ειπεν μου great job Pras, I am happy for you, ενω ο Νεμπράσκας ειπεν "Ααααααααααααα oh noooooo" τσιριλιτά τζαι ο Αρχων ειπεν του "Yes that is how I feel". O Καρλ εγραψεν μου ήμεϊλ τζαι ειπεν μου οτι εχαρηκε που ημουν 3 χρόνια στην ομάδα, οτι εμαθεν πολλά που μένα τζαι ειναι ευγνωμων που εμαθα τοσα της εγγονής του τζαι να κρατώ επαφη μαζι τους. Ατε τωρα να σου λαλεί ενας 75 καθηγητης που το τμήμα του εν το νουμερο 2 στην Αμερική, οτι εμαθε πολλά που σένα. Λουνεσαι τα οξά όι;;; (λούνεσαι τα εν η απαντηση). Για να το γυρισει στο αστειο ο Νεμπράσκας, ελάλεν μου ειδες, το γεγονος οτι εκαμαμεν τα θαλασσα με τα φυτα σου οσο ελειπες τζαι τα παραπάνω επεθάναν, εν πρεπει να σε στεναχωρει, αφου τωρα θα πεθάνουν ουλλα!
Τζαι έτσι κλείνει σιγά σιγά ο κύκλος του Μπιγκ Λαπ Θίορι....Θα κρατήσω το τελευταίο επεισόδιο για οταν φύω. Ενιξερω αν θα υπάρξει Μπιγκ Λαπ Θίορι - Δε Σίπριοτ βέρσιον.....θα φανεί στην πορεία.
Tωρά που ετελειωσεν τζαι τουτο ηρέμησα λιο. Νομίζω ως την τελευταία μέρα θα με στεναχωρεί το θέμα Άρχων. Αλλά τζαι που την άλλη ειμαι ενθουσιασμένη γιατι αρχίζω κάτι καινουριο που το ήθελα, ετσι τα συναισθηματα εν ουλλα ανακατωμένα.
Όταν ζεις σε ένα τόπο, η καθημερινότητα σου εν σε τζείνο τον τόπο. Όσο μπορεί να εβαρεθηκες στην Κύπρο εσυ που ζεις τζαμέ, τοσο μπορεί να εβαρεθηκα εγω που ζω δαπάνω. Τα δεδομένα του κάθενος μας εν διαφορετικα. Για μένα το να ζω σε μια μεγαλούπολη του εξωτερικού, ηταν (ειναι ακόμα) η καθημερινότητα μου. Εφτασε η στιγμή να θέλω κάτι αλλο.
Οταν επια για ιντερβιου, ο ενας ερωτησεν με "σε προβληματίζει το γεγονός οτι στην Κύπρο θα πρεπει να κάμεις μερικους συμβιβασμούς με ενα λιγοτερο cutting-edge research, ή με πιο αργους ρυθμούς τζαι ειδικά ετσι εποχη δυσκολη;;;" Απάντησα του ο,τι το κατανοώ τζαι με προβληματιζει, αλλά τζαι τωρα που ειμαι σε cutting-edge research σε ενα μεγάλο, γνωστό πανεπιστήμιο, πάλε κάμνω συμβιβασμους. Πάντα υπάρχουν συμβιβασμοι, απλά εν διαφορετικοι σε κάθε περιπτωση τζαι τους επιλέγεις." Εχαμογέλασεν μου τζαι ειπεν μου "Εχεις δίκαιο",
Τζαι οπως ειπα σε ενα κόμμεντ στο προηγούμενο ποστ, προτιμω να δοκιμάσω να ζήσω τζαι να δουλέψω στην Κύπρο τζαι να μετανοιώσω, παρά να μετανοιώσω οτι εν το έκαμα ποτε. Τζαι αφου τωρα ηρτεν τουτη η ευκαιρία, τζαι αφου ηδη ενοιωθω έτοιμη, τοτε θα το κάμω τζαι θα βάλλω τα δυνατά μου. Το αν ειναι λάθος η αποφαση μου ή σωστή, εν μπορεί να το ξέρει κανένας, θα φανει με το χρόνο. Μπορεί να ειναι η εκπλήρωση ενός ονείρου, ή μπορεί να ειναι η πιο λάθος κίνηση στην καριέρα μου. Αλλά οπως ερίσκαρα τζαι ηρτα Αμερική, ετσι θα το ρισκάρω τζαι τωρα. Είμαι αισιόδοξο άτομο, πιστευκω στην δυναμη που κρύβω μέσα μου τζαι θα κάμω οτι μπορώ. Τζαι στην περίπτωση που απογοητευτώ, ενεν το τελος του κόσμου. Ενα ήμεϊλ στον Άρχων ή λίες αιτήσεις για δουλεια, μπορούν να με φέρουν πίσω. Προς το παρόν ομως κοιτάζουμε μπροστά με αισιοδοξία.
Υ.Γ. Τζαι για να μην ξεχνιομαστε, ελάτε τζαι ενα τραγούδι που εν το τραγούδι μου των ημερών. Στίχοι: Ν. Γκάτσος, Μουσική: Μ. Χατζιδάκις, Ερμηνεία στην συγκεκριμένη εκτέλεση: Η. Λιούγκος.
Οι υπολοιποι στο λαπ επηραν το καλα. Μερικοι ειπαν οτι εχαρήκαν για μένα, οπως ο Μιχαλάκης που ηρτεν τζαι αγγαλιασεν με τζαι ενομισα οτι εφαεν τίποτε λιγμένο τζαι εγυρισεν του! Ο Οκλαχομας ειπεν μου το τυπικο γκουντ λακ, ο Θεούσος εν ειπε τιποτε, πιθανόν γιατι θα φυει το πλάσμα που θωρεί ουλλα του τα λάθη τζαι τις βλακείες. Ο ΠαΣχιΦας, εκαμεν μου ενα thumbs up τζαι ειπεν μου great job Pras, I am happy for you, ενω ο Νεμπράσκας ειπεν "Ααααααααααααα oh noooooo" τσιριλιτά τζαι ο Αρχων ειπεν του "Yes that is how I feel". O Καρλ εγραψεν μου ήμεϊλ τζαι ειπεν μου οτι εχαρηκε που ημουν 3 χρόνια στην ομάδα, οτι εμαθεν πολλά που μένα τζαι ειναι ευγνωμων που εμαθα τοσα της εγγονής του τζαι να κρατώ επαφη μαζι τους. Ατε τωρα να σου λαλεί ενας 75 καθηγητης που το τμήμα του εν το νουμερο 2 στην Αμερική, οτι εμαθε πολλά που σένα. Λουνεσαι τα οξά όι;;; (λούνεσαι τα εν η απαντηση). Για να το γυρισει στο αστειο ο Νεμπράσκας, ελάλεν μου ειδες, το γεγονος οτι εκαμαμεν τα θαλασσα με τα φυτα σου οσο ελειπες τζαι τα παραπάνω επεθάναν, εν πρεπει να σε στεναχωρει, αφου τωρα θα πεθάνουν ουλλα!
Τζαι έτσι κλείνει σιγά σιγά ο κύκλος του Μπιγκ Λαπ Θίορι....Θα κρατήσω το τελευταίο επεισόδιο για οταν φύω. Ενιξερω αν θα υπάρξει Μπιγκ Λαπ Θίορι - Δε Σίπριοτ βέρσιον.....θα φανεί στην πορεία.
Tωρά που ετελειωσεν τζαι τουτο ηρέμησα λιο. Νομίζω ως την τελευταία μέρα θα με στεναχωρεί το θέμα Άρχων. Αλλά τζαι που την άλλη ειμαι ενθουσιασμένη γιατι αρχίζω κάτι καινουριο που το ήθελα, ετσι τα συναισθηματα εν ουλλα ανακατωμένα.
Όταν ζεις σε ένα τόπο, η καθημερινότητα σου εν σε τζείνο τον τόπο. Όσο μπορεί να εβαρεθηκες στην Κύπρο εσυ που ζεις τζαμέ, τοσο μπορεί να εβαρεθηκα εγω που ζω δαπάνω. Τα δεδομένα του κάθενος μας εν διαφορετικα. Για μένα το να ζω σε μια μεγαλούπολη του εξωτερικού, ηταν (ειναι ακόμα) η καθημερινότητα μου. Εφτασε η στιγμή να θέλω κάτι αλλο.
Οταν επια για ιντερβιου, ο ενας ερωτησεν με "σε προβληματίζει το γεγονός οτι στην Κύπρο θα πρεπει να κάμεις μερικους συμβιβασμούς με ενα λιγοτερο cutting-edge research, ή με πιο αργους ρυθμούς τζαι ειδικά ετσι εποχη δυσκολη;;;" Απάντησα του ο,τι το κατανοώ τζαι με προβληματιζει, αλλά τζαι τωρα που ειμαι σε cutting-edge research σε ενα μεγάλο, γνωστό πανεπιστήμιο, πάλε κάμνω συμβιβασμους. Πάντα υπάρχουν συμβιβασμοι, απλά εν διαφορετικοι σε κάθε περιπτωση τζαι τους επιλέγεις." Εχαμογέλασεν μου τζαι ειπεν μου "Εχεις δίκαιο",
Τζαι οπως ειπα σε ενα κόμμεντ στο προηγούμενο ποστ, προτιμω να δοκιμάσω να ζήσω τζαι να δουλέψω στην Κύπρο τζαι να μετανοιώσω, παρά να μετανοιώσω οτι εν το έκαμα ποτε. Τζαι αφου τωρα ηρτεν τουτη η ευκαιρία, τζαι αφου ηδη ενοιωθω έτοιμη, τοτε θα το κάμω τζαι θα βάλλω τα δυνατά μου. Το αν ειναι λάθος η αποφαση μου ή σωστή, εν μπορεί να το ξέρει κανένας, θα φανει με το χρόνο. Μπορεί να ειναι η εκπλήρωση ενός ονείρου, ή μπορεί να ειναι η πιο λάθος κίνηση στην καριέρα μου. Αλλά οπως ερίσκαρα τζαι ηρτα Αμερική, ετσι θα το ρισκάρω τζαι τωρα. Είμαι αισιόδοξο άτομο, πιστευκω στην δυναμη που κρύβω μέσα μου τζαι θα κάμω οτι μπορώ. Τζαι στην περίπτωση που απογοητευτώ, ενεν το τελος του κόσμου. Ενα ήμεϊλ στον Άρχων ή λίες αιτήσεις για δουλεια, μπορούν να με φέρουν πίσω. Προς το παρόν ομως κοιτάζουμε μπροστά με αισιοδοξία.
Υ.Γ. Τζαι για να μην ξεχνιομαστε, ελάτε τζαι ενα τραγούδι που εν το τραγούδι μου των ημερών. Στίχοι: Ν. Γκάτσος, Μουσική: Μ. Χατζιδάκις, Ερμηνεία στην συγκεκριμένη εκτέλεση: Η. Λιούγκος.
Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αγαπητό μου μπλογκ, με μεγάλη χαρά τζαι ενθουσιασμό σου ανακοινώνω οτι πρέπει να συνάξεις τα πουρτού σου γιατί μετακομίζουμεν!!! Ναι καλά εθκιέβασες ρε Πρασινομπλόγκ! Μετακομίζουμεν!!! Αποχαιρετούμεν το Σικάγο, "σαν έτοιμοι απο καιρό σαν θαρραλέοι" που λαλεί τζαι ο Καβάφης! Φεύκουμεν! Ο κύκλος των 11 χρόνων σε τουτη την πόλη εκλεισεν! ! Ναι! Εν γεγονός! Κατάλαβε το! Μ-ε-τ-α-κ-ο-μ-ί-ζ-ο-υ-μ-ε! Πάμε τωρά για νέες περιπέτειες! Θα κάμουμε μαζί μια νέα αρχή! Επανατρισμός αγαπημένο μου μπλογκ! Πάμε μαζί πίσω Κύπρο!!!!
Το ότι εφτασεν η μέρα να γράψω τουτο το ποστ ουτε εγω το πιστεύκω! Εν επιστευκα ποτε οτι θα έρτει η ώρα τζαι νομίζω εν να μου πάρει πολύ καιρό να το συνειδητοποιήσω!
Το ότι πολλοί θα θεωρήσουν τουτη την αποφαση μου ηλίθια το κατανοώ. Αφήνω την ασφάλεια μου για την αβεβαιότητα που επικρατεί στην Κύπρο....... Ναι εν δυσκολα τα πράματα στην Κύπρο, αλλα ποτέ εν εσυμβιβάστηκα με τα εύκολα. Κατα κάποιο τρόπο έζησα το Αμερικάνικο όνειρο..... Αλλά επίσης εχόρτασα το. Ξέρω οτι δαμέ μπορώ να συνεχισω να κτίζω μια καριέρα τζαι ξέρω επίσης ότι αν δεν δώσω της Κύπρου μια ευκαιρία, θα το μετανοιώνω για μια ζωή. Ετσι τωρά που εβρέθηκε μια δουλειά στα μέτρα μου, χωρίς να με υποβιβάζει, που εσhει ενα challenge, που μπορεί να μου ανοιξει πορτες πολλές, εδέχτηκα την!!!! Το γεγονός οτι τουτη την δουλειά την επιασα χάρη στο βιογραφικό μου τζαι με την αξία μου, διά μου θάρρος ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα! Εξαλλου εγω εν θα εδέχουμουν ποτέ μια δουλειά που τα κριτήρια εν θα ήταν αξιοκρατικά, γιατι I practice what I preach τζαι αν ενα πράμα δεν συμβιβάζω ποτέ εν τες προσωπικές ηθικές μου αξίες.
Ξέρω ότι πολλοι θα προσπαθήσετε να με "προσγειώσετε στην Κυπριακή πραγματικότητα". Μεν νομίζετε οτι εν το ξέρω ή πιστευκω οτι εν να εν ευκολα. Ουλλη την ενήλικη μου ζωή εζησα την δαμέσα τζαι ξέρω οτι ενα σοκ θα το πάθω στην προσαρμογή. Ξέρω οτι θα σικκιρτώ με σhίλια θκυό πράματα, αλλά εγώ θα το προσπαθήσω. Ισως εχω τες ονειροπαρμένες αντιλήψεις μιας ξενιτεμένης. Εμπειράζει!!! Εγω θα το προσπαθήσω τζαι θα κάμω ότι μπορώ.
Ετσι σε 2 μήνες πρέπει να κλείσω τουτο τον κύκλο. Επέρασα δύσκολα αλλά τζαι καλά 11 χρόνια δαμέσα..... Εν μετανοιώνω. Αντιθέτως νοιώθω ικανοποιημένη που τον εαυτό μου. Εν νόμιζω να ήμουν σήμερα το άτομο που είμαι αν δεν επέρνουν δαμέ οσα επέρασα. Αλλά τουτο το κεφάλαιο εκλεισεν μεσα μου. Τωρά πάμε για άλλα! Κρατούμεν τον ενθουσιασμό, την αισιοδοξία τζαι το πείσμα που εχω σαν ανθρωπος να πετυχαίνω τους στόχους μου!
Σας αφήνω με τουτο που το εχω στο πλάι του μπλογκ.
We shall not cease from exploration. And the end of all our exploring will be to arrive where we began and to know the place for the first time.
Από το Little Gidding του T. S. Eliot (credit to Αντρέας Π. γιατί εγω δεν κατέχω απο T.S. Eliot).
Από το Little Gidding του T. S. Eliot (credit to Αντρέας Π. γιατί εγω δεν κατέχω απο T.S. Eliot).
Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012
Μπακ του ριάλιτι γουάνς αγκέν
Ήρτα που λέτε μεσημέρι τζαι ως συνηθως εφύρτηκα ολόισια του ύπνου. Επεσα η ώρα 2:30 το μεσημέρι τζαι οταν εξύπνησα ηταν 1:30 το πρωί. Γύρισε ποδά, γύρισε ποτζεί τίποτε. Εσηκώθηκα, εξαναέπεσα τίποτε.... Η ώρα 6:45 ημουν Σταρμπαξ για ενα λάττε τζαι μετα επιασα το αυτοκίνητο τζαι επια στο αγαπημένο μου ελληνοδιεθνές σουπερμάρκετ. Ηβρα τζαι την καλαμαρού την Μαριάνθη στο ταμείο η οποία εξενιτευτηκε πριν 2 χρονια γιατι ουτε τζείνη ουτε ο άντρας της ειχαν δουλειά στην Ελλάδα. Η ώρα 8:45 ήμουν πίσω σπίτι.... Τωρα νυστάζω πάλε τζαι σκεφτουμαι να κόψω κανένα υπνούδι τζαι να αναβάλλω το ξιπακετάρισμα γιατί το ξιπακετάρισμα φακκά μου!
Απολογισμό τζαι πελλάρες εν θα κάμω γιατι εν έσhει σημασία...προτιμώ να σκέφτουμαι οτι κάθε φορά που ερκουμαι πίσω μπορεί να είναι η τελευταία. 11 χρόνια, 17 entry stamps του αεροδρομίου του Σικάγο στο διαβατήριο μου. Νομίζω εν υπέραρκετα.
Πίσω λοιπόν στην πραγματικότητα της ξενιθκειάς, τζαι που Δευτέρα δουλεια. Ο Άρχων ενω ειπεν τους άλλους να μεν με ενοχλούν (επιασα μονο 5-6 ήμεϊλ, το ενα ήταν που τον Μιχαλάκη για να μου πει οτι εν έγγυος η γυναικα του τζαι θα καμουν δευτερο μωρό), τζεινος εστειλεν μου αρκετά ήμεϊλ τζαι σας το υπογράφω οτι την Δευτέρα θα εν δουλειά που τες 9, ενω συνήθως ερκεται η ώρα 10, γιατι ξέρει οτι 9 είμαι τζαμε.
Πίσω στην πραγματικότητα της ξενιθκειάς σημαίνει τζαι φρι τάιμ για σερφάρισμα στο ιντερνετ τζαι φυσικά youtube search με την λέξη "kotsiras". Δυστυχως εν τον επρόλαβα Κύπρο, εστω τζαι με την Εστουδιαντίνα τζαι τα ρεμπετικοσμυρνέικα τους, που λόγω του φάδερ, εν ηχοι οικείοι, ξερω τζαι τα λόγια τζαι που μου αρέσκουν τελικά. Ευτυχως ομως εσhει κόσμο που τα βάλλει ονλάιν. Σας αφήνω λοιπόν με ενα σμυρνέικο που θυμίζει μου τον παπά μου, του οποίου και του το αφιερώνω, γιατι εν ένα που τα τραγουδια που ηταν στο ρεπερτόριο του οταν ετραγούδαν παλια στην ταβέρνα του.
Υ.Γ. Όποιος πει τιποτε για το κοτσούδι του Γιάννη (μου) θα τον λύσω! Εμένα αρέσκει μου! Τζαι μεν πείτε τίποτε, εσhει καιρό να σας πελλάνω με τον Γιάννη (μου) γι'αυτό ετοιμαστείτε, το youtube εσhει πολλά νέα βίντεο!!!!
Απολογισμό τζαι πελλάρες εν θα κάμω γιατι εν έσhει σημασία...προτιμώ να σκέφτουμαι οτι κάθε φορά που ερκουμαι πίσω μπορεί να είναι η τελευταία. 11 χρόνια, 17 entry stamps του αεροδρομίου του Σικάγο στο διαβατήριο μου. Νομίζω εν υπέραρκετα.
Πίσω λοιπόν στην πραγματικότητα της ξενιθκειάς, τζαι που Δευτέρα δουλεια. Ο Άρχων ενω ειπεν τους άλλους να μεν με ενοχλούν (επιασα μονο 5-6 ήμεϊλ, το ενα ήταν που τον Μιχαλάκη για να μου πει οτι εν έγγυος η γυναικα του τζαι θα καμουν δευτερο μωρό), τζεινος εστειλεν μου αρκετά ήμεϊλ τζαι σας το υπογράφω οτι την Δευτέρα θα εν δουλειά που τες 9, ενω συνήθως ερκεται η ώρα 10, γιατι ξέρει οτι 9 είμαι τζαμε.
Πίσω στην πραγματικότητα της ξενιθκειάς σημαίνει τζαι φρι τάιμ για σερφάρισμα στο ιντερνετ τζαι φυσικά youtube search με την λέξη "kotsiras". Δυστυχως εν τον επρόλαβα Κύπρο, εστω τζαι με την Εστουδιαντίνα τζαι τα ρεμπετικοσμυρνέικα τους, που λόγω του φάδερ, εν ηχοι οικείοι, ξερω τζαι τα λόγια τζαι που μου αρέσκουν τελικά. Ευτυχως ομως εσhει κόσμο που τα βάλλει ονλάιν. Σας αφήνω λοιπόν με ενα σμυρνέικο που θυμίζει μου τον παπά μου, του οποίου και του το αφιερώνω, γιατι εν ένα που τα τραγουδια που ηταν στο ρεπερτόριο του οταν ετραγούδαν παλια στην ταβέρνα του.
Υ.Γ. Όποιος πει τιποτε για το κοτσούδι του Γιάννη (μου) θα τον λύσω! Εμένα αρέσκει μου! Τζαι μεν πείτε τίποτε, εσhει καιρό να σας πελλάνω με τον Γιάννη (μου) γι'αυτό ετοιμαστείτε, το youtube εσhει πολλά νέα βίντεο!!!!
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012
Ω ρεβουάρ
Σήμερα αποχαιρετώ το χρυσοπράσινο φύλλο. Στο επανειδείν τζαι θα τα ξαναπούμε το Σαββατοκυρίακο απο το Σικάγο. Να περνάτε καλα! :)
Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012
Η θυσία του Νόνη
Την περασμένη εφτομάδα ειχα ραντεβού στην Αμερικάνικη πρεσβεία για να πιάσω την νέα μου βίζα, που ουσιαστικά ειναι άδεια εργασίας, το επόμενο στάδιο της οποίας ειναι η πράσινη κάρτα, ( με το χρώμα, απλή συνωνυμία. Τοσα χρονια ειχα βίζες φοιτητικές τζαι για further training, ετσι τωρα αφου τις εξάντλησα ούλες, εξέρασεν 2 χιλιάρικα ο Άρχων για να πιάσω άδεια εργασίας.
Φτάνω με την Πρασινομήτωρ η ωρα 7:15 στην πρεσβεία, τζαι ενώ ανοιγουν η ώρα 7:30 ήμουν ήδη η 5η στην σειρά. Κατα τις 7:30 μπαίνω μέσα, περνώ τους 10372947239 ελέγχους τζαι φτάνει μέσα η σειρα μου. Λαλεί μου ο τυπάς, μα για τουτη την βίζα πρεπει να φέρεις ακόμα 26 ευρώ (εν τους εκανούσαν τα 136 που ειχα ήδη πληρώσει). Για να επιταγχύνω την διαδιακασία γιατι εμαθα αφου στην εν λόγω πρεσβεία είμαι απο τους καλύτερους πελάτες, είχα αφήσει ουλλα τα πράματα μου εξω με την μάδερ. Φκαίνω εξω, πιάνω 26 ευρώ τζαι ξαναπερνώ τους 10372947239 ελέγχους για να ξαναπεράσω μέσα.
Φτάνει η σειρά μου να μου κάμει την μινι συνέντευξη μια τύπισσα, ας την πούμε Λούλα. Η Λούλα ήταν μια 50+ κυρία με λουκ 80'ς τζαι εκαμνεν κούτζια σε διαφορους πριν που μένα. Πάω τζαι εσυνέχισεν την "μπίτσι" συμπεριφορά της τζαι σε μένα τζαι ήθελεν να πάω πίσω σπίτι να της φέρω το παλιό μου διαβατήριο. Λαλει μου αν δεν μπορείς να το φέρεις σήμερα, μπορείς να το φέρεις Δευτέρα με Πέμπτη 7:30 - 11:30. Λαλω της θα σου το φέρω σε λίο εν οκέι. Λαλεί μου απλά λαλώ σου μπας τζαι τυχει σου κάτι πχ. να τρυπήσει λάστιχο ή να μεν προλάβεις σήμερα ή να τουμπάρεις στον δρόμο!!!! Ειπα της "μεν ανησυχεις θα με δεις ξανα σε λία λεπτά" αλλά το ύφος μου ηταν σε στυλ "το μάτι σου στο κώλο σου" που ελαλουσαν οι γιαγιάδες μου.
Πάω με την μάδερ, φέρνουμε το διαβατήριο το παλιό (σημείωση την περασμένη φορά ειπαν μου τι κουβαλάς το παλιό σου, εν το χρειάζεσαι!) τζαι ξαναπερνώ τους 10372947239 ελέγχους. Αφου περιμένω μισάωρο, ξαναφωνάζει μου η τύπισσα. Ειχα μείνει η τελευταία της ημέρας ήταν ήδη περασμένες 11. Είπεν μου οτι εν μπορεί να μου δώσει βίζα γιατί εχω στο ιστορικό μου το λεγομενο 2 year home residency απο την Φούλμπράιτ εποχη. Τις υποτροφίες που μας εδιούσαν τότε, μας τις εδιούσαν με τον όρο οτι οταν τελειώσουμε τις σπουδές μας, θα πρέπει επαναπατριστούμε για να προσφέρουμε πίσω στον τόπο μας. Ομως μπορείς να σπουδάσεις οσο θέλεις, τζαι εγω επειδή εκαμα διδακτορικό εδικαιούμουν ακόμα 3 χρόνια στην Αμερικη. Όμως τα πιο πρόσφατα εγγραφα μου, εγράφαν οτι άλλαξεν ένας κανονισμός τζαι δεν ισχύει τουτος ο όρος του επαναπατρισμού για μένα τζαι για αλλους στην ίδια θέση. Ειχα επίσης ήμεϊλ που τους ίδιους στην πρεσβεία οτι οντως ετσι ειναι. Επίσης για να φκάλω τα εγγραφα μου στην Αμερική για να ερτω, επέρασα που άλλους 832732398732 ελέγχους της Αμερικάνικης κυβέρνησης. Η τύπισσα ομως επέμενε τζαι είπεν μου οτι θα πρέπει να ρωτήσει τον προϊστάμενο της γιατι εν μπορεί να αποφασίσει η ίδια τζαι οτι θα με πιάσει τηλέφωνο το επομενο πρωί.
Μετά που πάνω που 3 ώρες σικκιρτίσματος, εφυα με την αγωνία οτι η Λούλα μπορεί να μου στερήσει οσα τόσα χρονια εκτιζα με τους κόπους μου. Τζείνη την νύχτα, ειχαμε καλεσμένους σπίτι της αδερφής μου της Ξιππασμένης 3-4 μπλόγκερ. Με κακή διάθεση τζαι με αγωνία, τα μπιφτέκια εφκήκαν μας στεγνά τζαι εν εκάμαμεν οσα πράματα εθέλαμεν. Σε έτσι περιπτώσεις, το χίουμορ ειναι το καλύτερο όπλο ετσι ειπα τους ότι στην αστοσhιάν θα μείνω Κύπρο τζαι θα ανοιξω το πολυπόθητο μαειρκό μου τζαι θα αρχίσω να κάμνω κέικ για να τα πουλώ.
Ηρταν τα παιθκιά, ειπα τους την ιστορία, τζαι ο ατρόμητος Νόνης αποφάσισε να πάρει την υποθεση στα χέρια του! Αποφάσισε να θυσιαστεί τζαι να ζήσει το Αμερικάνικο όνειρο με την Λούλα εστω για ενα βράδυ με αντάλλαγμα την έγκριση της βίζας μου! Το επόμενο πρωί η Λούλα επιασεν με τηλέφωνο μέσα στην ευγένεια τζαι την τρελή χαρά, να μου απολογηθει για την ταλαιπωρία τζαι οτι εμίλησεν με την Washington DC (Γουάσινγκτον το λέμε τώρα;;;) τζαι με τον προϊστάμενο της τζαι επιβεβαιώσαν το οι πάντες ότι ειμαι οκέι τζαι μπορεί να μου δώσει την αδεια εργασίας. Τωρα πόσο (και που) έβαλε ο Νόνης το χέρι του, το αφήνω σε σας.
Υ.Γ. Νόνη χρωστώ σου 5-6 κέικ της αρεσκείας σου για να σε ευχαριστήσω για την θυσία!
Φτάνω με την Πρασινομήτωρ η ωρα 7:15 στην πρεσβεία, τζαι ενώ ανοιγουν η ώρα 7:30 ήμουν ήδη η 5η στην σειρά. Κατα τις 7:30 μπαίνω μέσα, περνώ τους 10372947239 ελέγχους τζαι φτάνει μέσα η σειρα μου. Λαλεί μου ο τυπάς, μα για τουτη την βίζα πρεπει να φέρεις ακόμα 26 ευρώ (εν τους εκανούσαν τα 136 που ειχα ήδη πληρώσει). Για να επιταγχύνω την διαδιακασία γιατι εμαθα αφου στην εν λόγω πρεσβεία είμαι απο τους καλύτερους πελάτες, είχα αφήσει ουλλα τα πράματα μου εξω με την μάδερ. Φκαίνω εξω, πιάνω 26 ευρώ τζαι ξαναπερνώ τους 10372947239 ελέγχους για να ξαναπεράσω μέσα.
Φτάνει η σειρά μου να μου κάμει την μινι συνέντευξη μια τύπισσα, ας την πούμε Λούλα. Η Λούλα ήταν μια 50+ κυρία με λουκ 80'ς τζαι εκαμνεν κούτζια σε διαφορους πριν που μένα. Πάω τζαι εσυνέχισεν την "μπίτσι" συμπεριφορά της τζαι σε μένα τζαι ήθελεν να πάω πίσω σπίτι να της φέρω το παλιό μου διαβατήριο. Λαλει μου αν δεν μπορείς να το φέρεις σήμερα, μπορείς να το φέρεις Δευτέρα με Πέμπτη 7:30 - 11:30. Λαλω της θα σου το φέρω σε λίο εν οκέι. Λαλεί μου απλά λαλώ σου μπας τζαι τυχει σου κάτι πχ. να τρυπήσει λάστιχο ή να μεν προλάβεις σήμερα ή να τουμπάρεις στον δρόμο!!!! Ειπα της "μεν ανησυχεις θα με δεις ξανα σε λία λεπτά" αλλά το ύφος μου ηταν σε στυλ "το μάτι σου στο κώλο σου" που ελαλουσαν οι γιαγιάδες μου.
Πάω με την μάδερ, φέρνουμε το διαβατήριο το παλιό (σημείωση την περασμένη φορά ειπαν μου τι κουβαλάς το παλιό σου, εν το χρειάζεσαι!) τζαι ξαναπερνώ τους 10372947239 ελέγχους. Αφου περιμένω μισάωρο, ξαναφωνάζει μου η τύπισσα. Ειχα μείνει η τελευταία της ημέρας ήταν ήδη περασμένες 11. Είπεν μου οτι εν μπορεί να μου δώσει βίζα γιατί εχω στο ιστορικό μου το λεγομενο 2 year home residency απο την Φούλμπράιτ εποχη. Τις υποτροφίες που μας εδιούσαν τότε, μας τις εδιούσαν με τον όρο οτι οταν τελειώσουμε τις σπουδές μας, θα πρέπει επαναπατριστούμε για να προσφέρουμε πίσω στον τόπο μας. Ομως μπορείς να σπουδάσεις οσο θέλεις, τζαι εγω επειδή εκαμα διδακτορικό εδικαιούμουν ακόμα 3 χρόνια στην Αμερικη. Όμως τα πιο πρόσφατα εγγραφα μου, εγράφαν οτι άλλαξεν ένας κανονισμός τζαι δεν ισχύει τουτος ο όρος του επαναπατρισμού για μένα τζαι για αλλους στην ίδια θέση. Ειχα επίσης ήμεϊλ που τους ίδιους στην πρεσβεία οτι οντως ετσι ειναι. Επίσης για να φκάλω τα εγγραφα μου στην Αμερική για να ερτω, επέρασα που άλλους 832732398732 ελέγχους της Αμερικάνικης κυβέρνησης. Η τύπισσα ομως επέμενε τζαι είπεν μου οτι θα πρέπει να ρωτήσει τον προϊστάμενο της γιατι εν μπορεί να αποφασίσει η ίδια τζαι οτι θα με πιάσει τηλέφωνο το επομενο πρωί.
Μετά που πάνω που 3 ώρες σικκιρτίσματος, εφυα με την αγωνία οτι η Λούλα μπορεί να μου στερήσει οσα τόσα χρονια εκτιζα με τους κόπους μου. Τζείνη την νύχτα, ειχαμε καλεσμένους σπίτι της αδερφής μου της Ξιππασμένης 3-4 μπλόγκερ. Με κακή διάθεση τζαι με αγωνία, τα μπιφτέκια εφκήκαν μας στεγνά τζαι εν εκάμαμεν οσα πράματα εθέλαμεν. Σε έτσι περιπτώσεις, το χίουμορ ειναι το καλύτερο όπλο ετσι ειπα τους ότι στην αστοσhιάν θα μείνω Κύπρο τζαι θα ανοιξω το πολυπόθητο μαειρκό μου τζαι θα αρχίσω να κάμνω κέικ για να τα πουλώ.
Ηρταν τα παιθκιά, ειπα τους την ιστορία, τζαι ο ατρόμητος Νόνης αποφάσισε να πάρει την υποθεση στα χέρια του! Αποφάσισε να θυσιαστεί τζαι να ζήσει το Αμερικάνικο όνειρο με την Λούλα εστω για ενα βράδυ με αντάλλαγμα την έγκριση της βίζας μου! Το επόμενο πρωί η Λούλα επιασεν με τηλέφωνο μέσα στην ευγένεια τζαι την τρελή χαρά, να μου απολογηθει για την ταλαιπωρία τζαι οτι εμίλησεν με την Washington DC (Γουάσινγκτον το λέμε τώρα;;;) τζαι με τον προϊστάμενο της τζαι επιβεβαιώσαν το οι πάντες ότι ειμαι οκέι τζαι μπορεί να μου δώσει την αδεια εργασίας. Τωρα πόσο (και που) έβαλε ο Νόνης το χέρι του, το αφήνω σε σας.
Υ.Γ. Νόνη χρωστώ σου 5-6 κέικ της αρεσκείας σου για να σε ευχαριστήσω για την θυσία!
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
"Τα φάγαμε τα νιάτα μας σε γάμους και βαφτίσια" (2)
Σήμερα είχαμε οικογενειακά βαφτήσια...επία δηλαδή σε βαφτήσια μετα απο πολλά χρονια....ισως πάνω απο δεκαετία. Η οικογένεια απέκτησε προσφατα 2 μωράκια ενω το αμέσως επομενο "μωρό" ειναι 15 χρονων τζαι 1.80μ! Εγω δυστυχώς, ενω θα το ήθελα, εν έτυχε να βαφτήσω κανένα μωρό. Νομίζω ενεν "δίκαιο" για ένα μωρό να ζει η νούνα του μακρια....
Το γεγονός οτι σήμερα ειχαμε βαφτήσια, σημαίνει επία εκκλησία. Εκκλησία εχω να πάω περίπου 3-4 χρόνια. Παλιά επίαινα μια φορά το χρόνο συνήθως το Πάσχα, τζαι πριν πάω Αμερική μπορεί να επίαινα δύο φορές γιατι ολο τζαι κανένας γάμος, μνημόσυνο, βαφτήσι εβρέθετουν. Οσο μεγαλώνω τοσο πιο σπάνια πάω εκκλησία τζαι τούτο εν που άποψη. Πάω μόνο οταν πρέπει γιατί σημαίνει κάτι για κοντινά μου άτομα που κάμνουν την επιλογή να τελέσουν ένα μυστήριο στην εκκλησία.
Προσωπικά διαχωρίζω το θέμα θρησκεία και εκκλησία. Στην εκκλησία δεν πιστεύκω γι'αυτό δεν πάω. Οταν πάω ομως σεβομαι το χώρο, ισως παραπάνω τζαι που τζείνους που πιστεύκουν στην εκκλησία. Στην εκκλησία δεν πιστεύκω γιατι θεωρώ οτι βαζει όρια στην πνευματικότητα του ανθρώπου τζαι προσπαθεί να τον εντάξει σε ενα καλούπι που είναι μια καθαρά ανθρώπινη επινόηση τζαι την σήμερον ημέρα δεν εκπροσωπεί τον Θεό οπως λαλεί. Στα φοιτητικά μου χρόνια εδιάβασα την Καινή Διαθήκη στα αρχαία. Βρισκω το κείμενο να μην έχει καμια σχέση με οσα πρεσβευει η εκκλησία. Δεν μου αρέσκει που οι εκκλησίες ειναι μέσα στα χρυσά τζαι τους πανάκριβους πολυελαίους, δεν μου αρέσκουν οι τόνοι χρυσού με τους οποίους στολίζουν τους λαιμούς τους οι ιερείς τζαι γενικά θεωρώ οτι η εκκλησία πρέπει να ειναι ενας τοπος ταπεινός, λιτός, που να κρατά την παράδοση ενός τόπους τζαι που να προκαλεί αισθηματα αγάπης. Σικκιρτώ οταν ζητουν εισφορές για ναούς, ενω η εκκλησία της Κύπρου γοράζει μας ουλλους τζαι πουλεί μας ενα εκατομύριο φορές. Εν αντιλέγω οτι θα υπάρχουν τζαι αξιόλογα ατομα σε εκκλησίες, αλλα εν πλέον τοσο μειονότητα τζαι δυστυχώς μαζί με τα ξέρα καίγονται τζαι τα χλωρά.
Το θέμα θρησκείας εν μεγάλο, τζαι ενεν της παρούσης. Ισως το συζητήσουμε μια άλλη φορά. Απλά επειδή σήμερα επια εκκλησία μετά που χρόνια, εβεβαίωσα για ακόμη μια φορά την γνώμη μου για το θεσμό.
Υ.Γ. Ο τίτλος του ποστ ειναι απο το τραγούδι "Το σύστημα", στιχοι-μουσικη Σ. Κραουνάκης, ερμηνευμένο που την Α. Πρωτοψάλτη.
Το γεγονός οτι σήμερα ειχαμε βαφτήσια, σημαίνει επία εκκλησία. Εκκλησία εχω να πάω περίπου 3-4 χρόνια. Παλιά επίαινα μια φορά το χρόνο συνήθως το Πάσχα, τζαι πριν πάω Αμερική μπορεί να επίαινα δύο φορές γιατι ολο τζαι κανένας γάμος, μνημόσυνο, βαφτήσι εβρέθετουν. Οσο μεγαλώνω τοσο πιο σπάνια πάω εκκλησία τζαι τούτο εν που άποψη. Πάω μόνο οταν πρέπει γιατί σημαίνει κάτι για κοντινά μου άτομα που κάμνουν την επιλογή να τελέσουν ένα μυστήριο στην εκκλησία.
Προσωπικά διαχωρίζω το θέμα θρησκεία και εκκλησία. Στην εκκλησία δεν πιστεύκω γι'αυτό δεν πάω. Οταν πάω ομως σεβομαι το χώρο, ισως παραπάνω τζαι που τζείνους που πιστεύκουν στην εκκλησία. Στην εκκλησία δεν πιστεύκω γιατι θεωρώ οτι βαζει όρια στην πνευματικότητα του ανθρώπου τζαι προσπαθεί να τον εντάξει σε ενα καλούπι που είναι μια καθαρά ανθρώπινη επινόηση τζαι την σήμερον ημέρα δεν εκπροσωπεί τον Θεό οπως λαλεί. Στα φοιτητικά μου χρόνια εδιάβασα την Καινή Διαθήκη στα αρχαία. Βρισκω το κείμενο να μην έχει καμια σχέση με οσα πρεσβευει η εκκλησία. Δεν μου αρέσκει που οι εκκλησίες ειναι μέσα στα χρυσά τζαι τους πανάκριβους πολυελαίους, δεν μου αρέσκουν οι τόνοι χρυσού με τους οποίους στολίζουν τους λαιμούς τους οι ιερείς τζαι γενικά θεωρώ οτι η εκκλησία πρέπει να ειναι ενας τοπος ταπεινός, λιτός, που να κρατά την παράδοση ενός τόπους τζαι που να προκαλεί αισθηματα αγάπης. Σικκιρτώ οταν ζητουν εισφορές για ναούς, ενω η εκκλησία της Κύπρου γοράζει μας ουλλους τζαι πουλεί μας ενα εκατομύριο φορές. Εν αντιλέγω οτι θα υπάρχουν τζαι αξιόλογα ατομα σε εκκλησίες, αλλα εν πλέον τοσο μειονότητα τζαι δυστυχώς μαζί με τα ξέρα καίγονται τζαι τα χλωρά.
Το θέμα θρησκείας εν μεγάλο, τζαι ενεν της παρούσης. Ισως το συζητήσουμε μια άλλη φορά. Απλά επειδή σήμερα επια εκκλησία μετά που χρόνια, εβεβαίωσα για ακόμη μια φορά την γνώμη μου για το θεσμό.
Υ.Γ. Ο τίτλος του ποστ ειναι απο το τραγούδι "Το σύστημα", στιχοι-μουσικη Σ. Κραουνάκης, ερμηνευμένο που την Α. Πρωτοψάλτη.
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
Ανθρώπινες σχέσεις (or lack thereof)
Είμαι που τα άτομα που σπάνια τσακώνουμαι ή υψωνω τον τόνο της φωνής μου γιατι εθύμωσα. Συνηθως αμα θυμωσω με καποιο συμπεριφέρομαι με ψυχραιμια τζαι μετά πιανω τηλέφωνο καμια αδερφή μου τζαι λαλώ της τα να ξεσπάσω. Εψες ομως εψιλολογομάχησα με ενα θείο μου. Με τουτο τον θείο "εγνωριστηκαμε" σε μεγάλη ηλικία, επαναπατρίστηκε πριν 6 περίπου χρονια. Ειχα τον δει 3-4 φορές προηγουμένος οταν ερκετουν για διακοπές τζαι εγω ήμουν μωρό. Η ιστορία της ζωής του περίπλοκη, τα μισά ουτε τα ξέρουμε τζαι ο ίδιος δεν τα συζητα. Δεν τα συζητά γιατι τον πληγώνουν προφανώς αλλά τζαι γιατι κατα την άποψη μου οι πράξεις του δείχνουν οτι φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για οσα του εσυνέβηκαν τζαι ζει με τύψεις. Όπως τζαι τωρά είμαι πεποισμένη οτι ζει μια "διπλή ζωή" ας το πουμε.
Με τουτο τον θείο δεν εκάμαμεν ποτέ "κλικ". Ενω με τους άλλους φαινομενικά πάει τα καλα, μαζι πάντα ειχαμε τις τυπικές σχέσεις. Σιγουρα εχω τζαι εγω ευθύνη για τουτο, γιατι αν δεν σε συμπαθώ, δεν μπορώ να το προσποιηθώ. Ξέρω επίσης οτι τα συναισθήματα είναι αμοιβαία. Ουτε τζείνος με πολλο-συμπαθεί. Πριν κάτι μέρες ετυχε να κάτσουμε διπλα διπλα στο τραπέζι. Ουτε καν μου εμίλαν, ενω πριν εμίλαν με αλλους μια χαρα. Εκαμα 2-3 προσπάθειες να του μιλήσω, να αστειέψω κτλ τζαι απλα απανταν μου μονολεκτικα τζαι εγύριζεν που την άλλη. Επαιξα πελλο. Μετά που λιες μέρες το ίδιο. Προσπαθώ να μεν του διώ σημασία, οσο τζαι να με εκνευρίζει, για χάρη της μάμας μου που εν μες την μέση της υποθεσης.
Στην αρχή πριν χρόνια ενομιζα οτι το vibe που ένοιωθα οτι δεν με συμπαθεί ηταν της φαντασίας μου, ομως αφου το βλεπουν τζαι τρίτα ατομα που εν αντικειμενικα που τωρα μας εγνωρίσαν τζαι τους δύο, σημαίνει ενεν της φαντασίας μου. Ναι, εψες ισως ουτε εγω του εμιλησα με τον καλυτερο τροπο, αλλα σικκιρτά με τζαι εν μπορώ να προσποιουμαι οτι ειμαι μες την τρελλη χαρά, φκάλει μου εναν εαυτό που ισως εν ειμαι καν εγώ. Εχω το σκεφτεί κατα διαστήματα γιατι αραγε να εχουμε τουτη την σχέση ή μαλλον έστω που εν εχουμε μια τυπική σχέση. Εν εφτασα σε καποιο συμπέρασμα. Ισως βλέπει οτι "Ι can see through him" τζαι ως αποτέλεσμα "he can see through me" τζαι αντιλαμβάνεται οτι δεν τον πάω. Οταν επαναπατρίστηκε για τους παραπάνω που μας που εν τον είχαμε ζησει πριν, ηταν ενας αγνωστος. Οι αλλοι που τον ειχαν ζησει παλια, του εκαμαν θέση στην ζωή τους. Εγω πιστευκω οτι κάμνει κατάχρηση τούτης της θέσης. Η μάμα μου, μια αλλη θεία κτλ απο αγάπη του το επιτρέπουν τζαι το κατανοώ πλήρως γιατί στο πρόσωπο του βλεπουν τον ανθρωπο της τότε εποχής τζαι τον αγαπούν, πιθανόν για τον ίδιο λόγο τζαι θελουν τζαι τζείνες να τα έχουν καλά με την συνείδηση τους. Εγω ίσως γιατί εν εχω τουτα τα αισθήματα απεναντι του, ισως γιατί είμαι αυστηρώς ανθρωπος, ισως γιατί απλα τουτος ο ανθρωπος μου δια ενα vibe λιον κάπως τζαι δεν μπορώ να κατανοήσω την εγωιστική συμπεριφορά του.
Τα συναισθήματα εν καπως αναμεικτα γιατί ουλλοι νομίζω συχνα ανεχομαστε ανθρώπους για χάρη καποιων άλλων, τζαι επειδη τα ατομα "που κοφκουν μες την μέση" εν σημαντικά για μας, σιωπουμε τζαι ως πάρατζει. Τα ατομα που κοφκουν μες την μέση καταλάβουν το, αλλά εν θελουν να χαλάσουν την φαινομενική ηρεμία. Το "σιωπή ως το πάρατζει" εν κάτι που για μένα εν πολλά δυσκολο γιατι ουτε θεατρικό ταλέντον εχω ουτε αμαν θωρώ την αδικιά εν μπορώ να μεν υπερασπιστώ τι πιστευκω εγω εν το δίκαιο.
Πιστευκω οτι είναι απολυτως ακατόρθωτο και μη φυσιολογικό να σε συμπαθουν ουλλοι. Εν μέρος της ανθρώπινης φύσης. Εν με πειράζει που εν με συμπαθεί ο συγκεκριμένος ανθρωπος. Για να πω την αλήθκεια ποσώς με ενδιαφέρει να με συμπαθει καποιος που για τζείνον δεν εχω ιχνος σεβασμόυ. Πειράζει με ομως που το δειχνει τζαι εγω πρεπει να παιζω πελλό τζαι να το δεχουμαι. Κλείω το θέμα δαμέ τζαι στο ποστ αλλά τζαι στο μυαλό μου. Στο τέλος της ημέρας ουδεν κρυπτόν υπο τον ήλιο.
Με τουτο τον θείο δεν εκάμαμεν ποτέ "κλικ". Ενω με τους άλλους φαινομενικά πάει τα καλα, μαζι πάντα ειχαμε τις τυπικές σχέσεις. Σιγουρα εχω τζαι εγω ευθύνη για τουτο, γιατι αν δεν σε συμπαθώ, δεν μπορώ να το προσποιηθώ. Ξέρω επίσης οτι τα συναισθήματα είναι αμοιβαία. Ουτε τζείνος με πολλο-συμπαθεί. Πριν κάτι μέρες ετυχε να κάτσουμε διπλα διπλα στο τραπέζι. Ουτε καν μου εμίλαν, ενω πριν εμίλαν με αλλους μια χαρα. Εκαμα 2-3 προσπάθειες να του μιλήσω, να αστειέψω κτλ τζαι απλα απανταν μου μονολεκτικα τζαι εγύριζεν που την άλλη. Επαιξα πελλο. Μετά που λιες μέρες το ίδιο. Προσπαθώ να μεν του διώ σημασία, οσο τζαι να με εκνευρίζει, για χάρη της μάμας μου που εν μες την μέση της υποθεσης.
Στην αρχή πριν χρόνια ενομιζα οτι το vibe που ένοιωθα οτι δεν με συμπαθεί ηταν της φαντασίας μου, ομως αφου το βλεπουν τζαι τρίτα ατομα που εν αντικειμενικα που τωρα μας εγνωρίσαν τζαι τους δύο, σημαίνει ενεν της φαντασίας μου. Ναι, εψες ισως ουτε εγω του εμιλησα με τον καλυτερο τροπο, αλλα σικκιρτά με τζαι εν μπορώ να προσποιουμαι οτι ειμαι μες την τρελλη χαρά, φκάλει μου εναν εαυτό που ισως εν ειμαι καν εγώ. Εχω το σκεφτεί κατα διαστήματα γιατι αραγε να εχουμε τουτη την σχέση ή μαλλον έστω που εν εχουμε μια τυπική σχέση. Εν εφτασα σε καποιο συμπέρασμα. Ισως βλέπει οτι "Ι can see through him" τζαι ως αποτέλεσμα "he can see through me" τζαι αντιλαμβάνεται οτι δεν τον πάω. Οταν επαναπατρίστηκε για τους παραπάνω που μας που εν τον είχαμε ζησει πριν, ηταν ενας αγνωστος. Οι αλλοι που τον ειχαν ζησει παλια, του εκαμαν θέση στην ζωή τους. Εγω πιστευκω οτι κάμνει κατάχρηση τούτης της θέσης. Η μάμα μου, μια αλλη θεία κτλ απο αγάπη του το επιτρέπουν τζαι το κατανοώ πλήρως γιατί στο πρόσωπο του βλεπουν τον ανθρωπο της τότε εποχής τζαι τον αγαπούν, πιθανόν για τον ίδιο λόγο τζαι θελουν τζαι τζείνες να τα έχουν καλά με την συνείδηση τους. Εγω ίσως γιατί εν εχω τουτα τα αισθήματα απεναντι του, ισως γιατί είμαι αυστηρώς ανθρωπος, ισως γιατί απλα τουτος ο ανθρωπος μου δια ενα vibe λιον κάπως τζαι δεν μπορώ να κατανοήσω την εγωιστική συμπεριφορά του.
Τα συναισθήματα εν καπως αναμεικτα γιατί ουλλοι νομίζω συχνα ανεχομαστε ανθρώπους για χάρη καποιων άλλων, τζαι επειδη τα ατομα "που κοφκουν μες την μέση" εν σημαντικά για μας, σιωπουμε τζαι ως πάρατζει. Τα ατομα που κοφκουν μες την μέση καταλάβουν το, αλλά εν θελουν να χαλάσουν την φαινομενική ηρεμία. Το "σιωπή ως το πάρατζει" εν κάτι που για μένα εν πολλά δυσκολο γιατι ουτε θεατρικό ταλέντον εχω ουτε αμαν θωρώ την αδικιά εν μπορώ να μεν υπερασπιστώ τι πιστευκω εγω εν το δίκαιο.
Πιστευκω οτι είναι απολυτως ακατόρθωτο και μη φυσιολογικό να σε συμπαθουν ουλλοι. Εν μέρος της ανθρώπινης φύσης. Εν με πειράζει που εν με συμπαθεί ο συγκεκριμένος ανθρωπος. Για να πω την αλήθκεια ποσώς με ενδιαφέρει να με συμπαθει καποιος που για τζείνον δεν εχω ιχνος σεβασμόυ. Πειράζει με ομως που το δειχνει τζαι εγω πρεπει να παιζω πελλό τζαι να το δεχουμαι. Κλείω το θέμα δαμέ τζαι στο ποστ αλλά τζαι στο μυαλό μου. Στο τέλος της ημέρας ουδεν κρυπτόν υπο τον ήλιο.
Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν
Παλιά, στην γειτονιά μου υπηρχαν αρκετά όφκαιρα οικόπεδα που οταν ήμουν μιτσιά, επιαινα τζαι εμάζευκα μαργαρίτες. Μετα μεγαλώνωντας εφοούμουν τα γιατι ενοιωθα οτι ήταν πηγή ακατανόμαστων ερπετών, τα οποία ακατανόμαστα ερπετά εν η μεγαλύτερη μου φοβία τζαι θα σας παρακαλέσω να μεν αναφερθεί καν η λέξη στα κομεντς. Τωρα που λέτε χτιζεται πολυκατοικία τζαι στο τελευταίο οφκαιρο χωράφι.
Οι γειτονιά εγέμωσεν με νέες φάτσες που ουτε καν μας σhαιρετούν, με τυπάδες που κυκλοφορούν με μποξεράκια αγνοώντας το γεγονός οτι τους θωρούμε. Τζαι αφου το έφερε η κουβέντα, εσυ αγαπητή γειτόνισσα με τα νυχτικά τύπου "κυπριακό σκέτς" κινδυνεύεις να χάσεις το φαλακρό παιδί με τον ένα κοιλιακό τζαι την φαλακρούδαν αν δεν βαλλεις τζαι εσυ ενα κάτι τις πιο αποκαλυπτικό.
Οπως λαλεί τζαι το άσμα ομως, "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν" ετσι ακόμα ακούεις την ανιψιά στο διπλα σπίτι να φωνάζει του άντρα της γιατι εν έφερεν στην βούρνα το ποτήρι του φραπέ, τον θείο παραδίπλα που το "αααααψιού" του πρέπει να ακούεται ως την Πάφο, τζαι η γειτόνισσα απέναντι, που ακόμα σπιουνίζει οποιο αυτοκίνητο παρκάρει τζαι ανοίει "διακριτικά" το παράθυρό της για οπτικά ντοκουμέντα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)